YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/7155
KARAR NO : 2018/2059
KARAR TARİHİ : 13.02.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık hakkında Bursa 8. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 13.12.2006 tarih, 2006/619 E. ve 2006/1392 K. sayılı ilamın, tekerrür hükümlerinin uygulanmasına esas olduğunun gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1) Sanık hakkında, müşteki sanık …’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi neticesinde;
Sanık hakkında TCK’nin 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluğu uygulanmamış ise de, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş olduğu gözetilerek bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
2) Sanık hakkında, katılan sanık …’na karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesi neticesinde;
Yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Katılan sanık …’nun yargılama aşamasındaki açık beyanı ile hakkında tanzim olunan adli muayene raporu içeriğine göre sanığın,…’ı yumruk vurmak suretiyle yaraladığı olayda, uygulanma imkanı olmadığı halde 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulanması neticesinde sanık hakkında fazla ceza tayini,
b) Kasıtlı bir suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarına karar verilmemiş olması,
Kabule göre de,
c) İddianamede talep edilmediği halde, sanığa 5271 sayılı CMK’nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmaksızın, 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulanmasına karar verilmesi suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.