YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/477
KARAR NO : 2017/2545
KARAR TARİHİ : 13.03.2017
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dairemizin 24/11/2014 gün ve 2014/17060 Esas, 2014/38396 sayılı bozma kararına karşı yerel mahkemece, sanık hakkında TCK’nin 29. maddesi gereğince haksız tahrike ilişkin değerlendirme yapılması gerektiği şeklindeki bozma nedenine karşı direnme kararı verildiği, 02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 36. maddesiyle, 5271 sayılı CMK’nin 307. maddesinin üçüncü fıkrasının değişik ikinci cümlesi gereği dosyanın incelenmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kurulu tarafından 07/12/2016 tarihinde dairemize gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Yerinde görülen yerel mahkemenin direnme nedenleri yerinde görülerek KABULÜNE,
2) Dairemizin 24/11/2014 gün ve 2014/17060 Esas, 2014/38396 Karar sayılı bozma kararının KALDIRILMASINA,
Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08/10/2015 tarih ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı ile TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz itirazının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 13.03.2017 gününde oy çokluğuyla karar verildi.
KARŞI OY:
Her ne kadar Dairemizin 24.11.2014 gün ve 2014/17060 Esas, 2014/38396 Karar sayılı ilamı ile sanığın katılan tarafından kendi evinin önüne çöp atıldığı düşüncesi üzerine katılan ile tartışmaya başladığı, sonrasında katılanı baston ile yaraladığına dair iddia ve kabul karşısında sanık lehine TCK’nin 29. maddesi gereğince haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanamayacağının tartışılmadan karar verildiğinden bahisle bozmaya hükmedilmiş ise de; Akçaabat Asliye Ceza Mahkemesinin incelemeye konu 09.10.2012 gün ve 2012/171-390 Ek sayılı hükmünde müştekinin kapısının önünde bulunan çöp poşetlerini tanık …’ün koyduğu, kaldı ki çöplerin koyulmasının TCK’nin 29. maddesinde belirtilen haksız tahrikten sayılmadığı ifadelerine yer verilmesi karşısında yerel mahkemece tahrik hususunun değerlendirilerek tahrik uygulamaması nedeniyle daha önceki bozma ilamının dosya kapsamına uygun düşmediği, dolayısıyla mahkemenin verdiği direnme kararının yerinde olduğu düşüncesindeyim.