YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/4767
KARAR NO : 2018/1090
KARAR TARİHİ : 05.02.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanıkların aşamalarda müştekiyi zorla arabaya bindirmek istemedikleri sadece oturup konuşup görüşmek istediklerini ancak müştekinin kaçmaya çalıştığını beyan ederek atılı suçlamayı kabul etmemeleri ve müştekinin soyut iddiası dışında olayı gören herhangi bir tarafsız görgü tanığının mevcut olmaması gerekçeleri ile sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçunu işlediklerinin sabit olmadığını ancak sanıkların müştekiyi doktor raporunda belirtildiği üzere basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralama eylemlerinin sabit olduğunu kabul ederek sanıkların kasten basit yaralama suçundan mahkumiyetine karar veren mahkemenin kabul ve uygulamasında isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Müştekinin borçlu olduğu sanık …’e borcunu ödemeyerek kaçması eyleminin, sanıklar lehine haksız tahrik nedeni olarak kabul edilemeyeceği gözetilmeksizin, 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik indirimi yapılmak suretiyle sanıklar hakkında eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından ve yine Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas-2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA, 05.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.