YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/3192
KARAR NO : 2017/15172
KARAR TARİHİ : 22.11.2017
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Katılanın aşamalarda alınan istikrarlı beyanları ile uyumlu rapor içeriği ve yeminli tanık anlatımlarına göre, sanığın üzerine atılı suçu silahtan sayılan sopa ile işlediği halde, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulanmaması,
2) Sanığın aşamalarda alınan savunmalarında, olaydan bir gün önce katılan tarafından dövüldüğünü iddia etmesi karşısında, olayın çıkış sebebi ve gelişimi üzerinde durularak, 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi gereğince sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmaması,
3) Sanık hakkında, 24.11.2009 tarih ve 2009/949 Esas – 2009/1033 sayılı karar ile 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 87/3, 62. maddeleri gereğince verilen 10 ay 25 gün hapis cezasının, TCK’nin 50/1-a maddesi gereğince 6.500 TL adli para cezasına çevrildiği, hükmün sanık tarafından temyizi üzerine CMK’nin 231. maddesi yönünden değerlendirilmesi gerekçesi ile bozulduğu, bozma sonrası yapılan yargılama sonucunda sanık hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karar verildiği, sanığın denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işlemesi nedeniyle mahkemece açıklanması geri bırakılan hükmün açıklanmasına karar verilmiş ise de; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 09/02/2016 tarih, 2014/71 Esas – 2016/42 Karar sayılı kararı gereğince sanığın 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi gereğince kazanılmış hakkı nedeniyle hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nin 50/1-a maddesi gereğince adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
4) Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 22.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.