Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2017/2699 E. 2017/15298 K. 23.11.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2699
KARAR NO : 2017/15298
KARAR TARİHİ : 23.11.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
1) Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, olayın tarafsız görgü tanıkları …,…. 20.10.2011 tarihinde soruşturma aşamasında alınan ifadelerinde müştekiyi bıçakla yaralayan şahsın eşgalini tarif etmeleri üzerine aynı tarihte kolluk tarafından kendilerine teşhis işlemi yaptırıldığı ve tanıkların müştekiyi yaralayan şahsın suça sürüklenen çocuklar arasında olmadığını beyan ettikleri, teşhis tutanağının içeriğine göre hakkında ayrı soruşturma yürütülen sanığın teşhise konu diğer kişiler arasında gösterilmediği anlaşıldığından teşhis işleminin usulüne uygun olarak yapılmadığı, hakkında ayrı soruşturma yürütülen suça sürüklenen çocuk … ve yukarıda ismi zikredilen beyanları esasa etkili olacak olayın görgü tanıkları dinlenmeden, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
2) Soruşturma aşamasında 10.04.2013 tarihinde haklarında ayırma kararı verilen suça sürüklenen çocuklar hakkındaki dosyanın birleştirme olanağının bulunması halinde dava dosyalarının birleştirilmesi, aksi takdirde ilgili dosya getirtilerek, bir sureti dosyaya eklenerek toplanan deliller birlikte değerlendirilmek suretiyle sanığın hukuki durumunun takdir edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
3) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e maddeleri gereğince hükmolunan 1 yıl 6 ay hapis cezasından TCK’nin 62. maddesi gereğince (1/6) oranında indirim yapılırken “1 yıl 3 ay” hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken “1 yıl 5 ay 15 gün” hapis cezasına hükmedilerek fazla ceza tayini,
4) 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi gereğince hak yoksunları uygulanırken, Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas – 2015/85 Kararının gözetilmesinde zorunluluk bulunması,

Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanunun 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 23.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.