Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2017/2415 E. 2017/13398 K. 24.10.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2415
KARAR NO : 2017/13398
KARAR TARİHİ : 24.10.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın eyleminin TCK’nin 86/2. maddesi kapsamında basit yaralama suçu olarak kabul edilmesi ve bunun uzlaşma hükümlerine tabi suçlardan olmasına, değişen suç vasfına göre katılan ile sanık arasında 6763 sayılı yasa ile değişik 5271 sayılı CMK’ nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştıma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması lüzumu,
2) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/3 maddesi gereğince tekerrrüre esas alınan Karşıyaka 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/06/2014 tarih, 2014/83 Esas ve 2014/298 Karar sayılı mahkumiyet kararının, suç tarihinden sonra 14/07/2014 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle söz konusu ilamın tekerüre esas alınamayacağı ve sanığın tekerrüre esas olabilecek başka ilamının da bulunmadığının gözetilmemesi,
3) Sanığın tekerrüre esas sabıkası olmamasına rağmen mükerrir kabul edilerek sanık hakkında TCK 58/3. Maddesi gereğince TCK 86/2 maddesinde belirtilen seçimlik cezalardan hapis cezasının tercih edilmesi,
4) Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 24/10/2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.