Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2017/2365 E. 2017/13853 K. 31.10.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/2365
KARAR NO : 2017/13853
KARAR TARİHİ : 31.10.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanığın mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Akıl zayıflığı olan sanığın, 20/03/2012 tarihli duruşmada zorunlu müdafii olmadan savunması alınmış ise de, 15/01/2013 tarihli duruşmada zorunlu müdafii huzurunda savunmasının alındığı görülmekle, bu husus bozma istemi yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Dosyada bulunan adli sicil kaydına göre sanığın suç tarihinden önce hakkında verilmiş hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı bulunduğu ve bu kararın tekerrüre esas olmadığının anlaşılması karşısında, kararın gerekçesinde sanığın tekerrüre esas mahkumiyeti bulunması nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 58/3. maddesi uyarınca hakkında seçimlik cezalardan hapis cezasına hükmedildiği belirtilmek suretiyle yanlış gerekçe ile seçimlik cezalardan hapis cezasının uygulanmasına karar verilmesi nedeniyle, sanığın temel cezasının TCK’nin 86/2. maddesi uyarınca yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
2) Taraflar ile aileleri arasında süregelen ve adli soruşturmaya konu olan kasten yaralama olayları nedeniyle tarafların karakola geldikleri sırada, sanığın müşteki …’ı sopa ile kovalaması şeklinde gerçekleşen olayda, sanığın kasten yaralamaya teşebbüs suçunu haksız tahrik altında işlediğinin anlaşılması karşısında, cezasında TCK’nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerekliliğinin gözetilmemesi,
3) Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Yasanın 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı BOZULMASINA, 31.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.