Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2017/232 E. 2018/2512 K. 19.02.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/232
KARAR NO : 2018/2512
KARAR TARİHİ : 19.02.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanık ve suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetine dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık … ve suça sürüklenen çocuk … hakkındaki mağdur …’i basit yaralamadan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlara yönelik itirazların itiraz mercii Erzincan Ağır Ceza Mahkemesi’nin 04/12/2014 tarih 2014/767 değişik iş sayılı kararı ile reddine karar verildiği görülmüştür.
Sanıklar …. ve …..’ın yokluğunda verilen hükümlerin sanıklara adli tatil süresi içerisinde 06/08/2014 tarihinde tebliğ edilmesi nedeniyle CMK’nin 331. maddesinin 4. fıkrasının 1. cümlesine göre temyiz süresi başlamadığından 05/09/2014 tarihinde yapılan temyiz istemlerinin süresinde olması nedeniyle redde ilişkin tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
1) Sanıklar …, … ve suça sürüklenen çocuk … hakkında mağdur …’ya karşı yaralama suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıklar ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin kısmen isteme uygun olarak ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında mağdur …’ya karşı yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın adli sicil belgesine göre kesin nitelikte adli para cezasına ilişkin ilamının tekerrüre esas alınmayacağı gözetilmeden sanık hakkında TCK’nin 58. maddesindeki tekerrür hükümlerinin uygulanması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasındaki sanık … hakkında tekerrür hükümlerinin uygulandığı paragrafları hükümden çıkartılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3) Sanık … hakkında mağdur …’e karşı basit yaralamadan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Mağdur …’in kolluk beyanında kendisine ….’un sopa ile vurmaya başladığını, hepsi birden (…………) kendisini tekme tokat dövdüklerini bildirdiği halde, yargılamadaki beyanında…’un vurduğundan söz etse de diğerlerinden söz etmediği anlaşılmakla; mağdurun beyanları arasındaki çelişki giderilerek hangi beyana neden üstünlük tanındığının tartışılmasının ardından sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
b) Sanığın tekerrüre esas alınan ilamının kesin nitelikte adli para cezası olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi ve sanığın hapis cezası yerine seçimlik cezalardan adli para cezası ile cezalandırılıp cezalandırılmayacağının yeniden değerlendirilmesi lüzumu,
c) Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 214/140 Esas 2015/85 Karar sayılı kararı ile TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle, hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince hükmün isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 19.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.