YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/20939
KARAR NO : 2018/19262
KARAR TARİHİ : 11.12.2018
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere dair
Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanık hakkında müşteki …’ı nitelikli kasten yaralama suçundan verilen mahkumiyet hükmünde; aralarında öncesinde husumet bulunmayan ve birbirlerini tanımayan taraflar arasında, gece körlüğü rahatsızlığı bulunan sanığın durakta otobüs bekleyen müşteki… un ayağına basması nedeniyle başlayan tartışmanın kavgaya dönüştüğü ve yaşanan kavga sırasında sanığın müşteki … un yanında bulunan kardeşi müşteki … ü de bıçakla yaşamsal tehlike geçirir şekilde yaralandığı olayda, … deki yaralanmaların sayısı ve niteliği nazara alındığında sanığın bu müşteki yönünden kastının yaralamaya yönelik olduğu kabul edilerek nitelikli kasten yaralama suçundan yapılan uygulamada bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamenin (2-a) numaralı bölümündeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Sanık hakkında müşteki …’ı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükmünde; müşteki Onur’un ikisi karın ve birisi bacak bölgesinden olmak üzere toplam üç bıçak darbesi ile yaralandığı, karın bölgesindeki ince bağırsak ve periton yaralanmaları nedeniyle yaşamsal tehlike geçirdiği olayda, yaralanmasının niteliği göz önüne alınarak meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığına göre sanığın TCK’nin 81/1. maddesi uyarınca belirlenen temel cezasında eylemin teşebbüs aşamasında kalması nedeniyle TCK’nin 35. maddesi uygulanırken, kanunda belirtilen alt ve üst sınırlar arasında makul bir ceza tayini yerine, 10 yıl hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle sanığa eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından ve sanığın ceza miktarı bakımından kazanılmış hakkı nazara alındığında sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında müşteki …’ı kasten yaralama suçu ile müşteki …’ı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
-1-
a) Mahkemenin olayın oluş biçimine ilişkin kabulüne göre, karşılıklı haksızlık oluşturan fiiller arasındaki etki ve tepkideki orantısızlık nedeniyle sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi uyarınca haksız tahrik hükmünün uygulamasında asgari oranda indirim yapılması yerine (2/4) oranında indirim yapılması suretiyle sanığa eksik cezalar tayini aleyhe temyiz bulunmadığından;
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA, 11.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.
-2-