YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2017/20517
KARAR NO : 2018/19352
KARAR TARİHİ : 12.12.2018

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar Mehmet ve Esat hakkında müşteki Oğuzhan’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık … ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Sanık … yönünden; sanığa isnat edilen 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son maddelerinde öngörülen cezanın alt sınırının 5 yıl hapis cezası olması nedeniyle, savunmasının yargılamayı yapan mahkemece bizzat alınması gerektiği gözetilmeyerek, talimatla savunmasının alınması suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 196/2. maddesine muhalefet edilmesi,
b) Sanıkların fikir ve eylem birliği içerisinde silahtan sayılan bıçakla müştekinin yaşamını tehlikeye sokacak şekilde yaraladıkları olayda, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas – 2017/247 sayılı kararı gereğince, sanıklara TCK’nin 87/1-son maddesinin uygulanması ihtimaline binaen ek savunma hakkı verilmesi ve TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d maddeleri gereğince belirlenen “2 yıl 30 ay” hapis cezasının 5 yıldan az olması nedeniyle, TCK’nin 87/1-d-son maddesi gereğince cezalarının 5 yıla çıkartılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle eksik ceza tayini,
c) İlk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas – 367 sayılı kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi gereğince asgari seviyede (1/4) oranında haksız tahrik indirimi uygulanması gerekirken, yazılı şekilde (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
d) Adli Emanette kayıtlı olup suçta kullanıldığından bahisle TCK’nin 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilen döner bıçaklarının, sanıkların işçi olarak çalıştığı iş yerine ait olduğu, iş yeri sahibinin bilgisi ve rızası dışında sanıklar tarafından alınıp suçta kullanıldığı gözetilmeden, söz konusu bıçakların iyiniyetli üçüncü kişi konumundaki iş yeri sahibine aidesi yerine yazılı şekilde müsaderesine karar verilmesi,
e) Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Kabule göre de;
f) Sanıklar hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d, 29. maddeleri gereğince belirlenen “1 yıl 15 ay” hapis cezası üzerinden TCK’nin 62. maddesi gereğince (1/6) oranında indirim yapıldığında, sonuç cezanın “1 yıl 10 ay 15 gün” hapis cezası yerine “1 yıl 10 ay 14 gün” olarak hatalı hesaplanması suretiyle eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA,
2) Sanıklar Mehmet ve Esat hakkında müşteki Ceyhun’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanık … ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) İlk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas – 367 sayılı kararı uyarınca, 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi gereğince asgari seviyede (1/4) oranında haksız tahrik indirimi uygulanması gerekirken, yazılı şekilde (1/2) oranında indirim yapılması suretiyle eksik ceza tayini,
b) Sanıklar hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 29. maddeleri gereğince belirlenen “1 yıl 1 ay 15 ay” hapis cezası üzerinden TCK’nin 62. maddesi gereğince (1/6) oranında indirim yapıldığında, sonuç cezanın “11 ay 7 gün” hapis cezası yerine “11 ay 11 gün” olarak hatalı hesaplanması suretiyle fazla ceza tayini,
c) Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle sanıkların hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık … ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ceza miktarı yönünden CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanıkların kazanılmış hakkının dikkate alınmasına, 12.12.2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.