YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/6762
KARAR NO : 2017/3926
KARAR TARİHİ : 04.04.2017
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Sanıkların mahkumiyetlerine dair
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık …’ın temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Sanığın yokluğunda verilip 18.04.2014 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ edilen hükme karşı 1412 sayılı CMUK’un 310. maddesinde gösterilen bir haftalık yasal süre geçtikten sonra 28.04.2014 havale tarihli dilekçe ile yaptığı temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
2) Sanık … hakkında müşteki …’u kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde:
Sanık hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanık müdafiinin temyiz isteminin CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
3) Sanık … hakkında görevli memurlar … ve …’e karşı hakaret suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E. – 2015/85 K., sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanık hakkında 5237 sayılı 125/3-a, 125/4, 43/2. maddeleri uyarınca belirlenen 1 yıl 5 ay 15 gün hapis cezasından 5237 sayılı TCK’nin 62/1. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılması neticesinde cezanın 1 yıl 2 ay 17 gün hapis yerine 14 ay 17 gün hapis olarak eksik belirlenmesi aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
4) Sanıklar … ve … hakkında görevli memura direnme ve hakaret suçu ile, sanık … hakkında görevli memura karşı neticesi sebebiyle ağırlaşmış kasten yaralama, tehdit ve trafik güvenliğini kasten tehlikeye sokma suçları nedeniyle verilen mahkumiyet hükümlerinin yapılan temyiz incelemesinde:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
b) 5237 sayılı TCK’nin 50/6. maddesi, 5237 sayılı TCK’nin 50/1. maddesinde sayılan adli para cezası seçenek yaptırımı dışındaki kısa süreli hapis cezasına seçenek tedbirlere uyulmaması halinde yapılacak uygulamayı düzenlemiş olup, bu tedbirlerin yasal süresi içerisinde yerine getirilmeye başlanmaması ya da yerine getirilmeye başlandığı halde devam edilmemesi halinde 5237 sayılı TCK’nin 50/6. maddesi uyarınca hükmü veren mahkemece hapis cezasının kısmen ya da tamamen infazına dair bir karar verileceği, adli para cezası seçenek yaptırımının yerine getirilmemesi halinde ise 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesi gereğince Cumhuriyet savcısının kararı ile adli para cezasının ödenmeyen kısmına karşılık gelen gün miktarınca hapse çevrileceği gözetilmeksizin, hükmolunan hapis cezaları adli para cezasına çevrilen sanıklara 5237 sayılı TCK’nin 50/6. maddesine göre ihtarat yapılmasına karar verilerek infazı kısıtlayacak şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkralarında yer alan ”…ve ödenmeyen para cezasının hapse çevrileceğinin…” ibareleri ile 5237 sayılı TCK’nin 50/6 maddesi gerekçe gösterilerek yapılan ihtaratların çıkarılmaları suretiyle, hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.04.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.