YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/5663
KARAR NO : 2017/1957
KARAR TARİHİ : 28.02.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet, beraat

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanıklar …, …, … ve … hakkında verilen beraat hükümlerinin yapılan temyiz incelemesinde:
Sanıklar hakkında 5271 sayılı CMK’nin 223/2-b maddesi uyarınca verilen beraat kararlarının temyiz edilmesinde hukuki bir yarar görülmediğinden sanıklar müdafiinin belirtilen hükümlere yönelik temyiz isteminin CMUK’un 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE,
2) Sanık … hakkında katılan …’ı kasten yaralama suçu nedeniyle verilen beraat kararının yapılan temyiz incelemesinde:
Mağdur … Arslanın 04.02.2014, mağdur …’ün 22.03.2012, katılan …’ın 18.03.2014, mağdur …’ün 18.03.2014, mağdur …’ın 18.03.2014 tarihli duruşmada şikayet ve katılma konusunda verdikleri beyanlar dikkate alındığında vekillerinin katılan sıfatıyla sadece sanık … hakkında katılan …’ı kasten yaralama suçu nedeniyle verilen beraat kararını temyize hak ve yetkisi bulunduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan … vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
3) Sanık … hakkında müşteki …’u kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde:Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) İlk haksız hareketin hangi taraftan geldiğinin kesin olarak belirlenemediği ve her iki taraftan da yaralanan kişilerin bulunduğu kavgada, müşteki …’un, olay sırasında sanık …’ün yanında bulunan kardeşi …’e karşı kasten yaralama ve hakaret suçlarını gerçekleştirdiğinin kabul edilmesi karşısında, müşteki …’dan kaynaklanan bu hareketler nedeniyle …’ün abisi olan sanık … lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 28.02.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.