YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/17128
KARAR NO : 2017/14786
KARAR TARİHİ : 15.11.2017
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Temyiz isteminin reddi, mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık … hakkında, mağdur …’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmolunan adli para cezasının 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanun’un 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte olduğundan bahisle temyiz isteminin reddine ilişkin kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından, sanığın temyiz itirazlarının reddi ile red kararına ilişkin 01.07.2016 tarih, 2014/155 Esas – 2016/339 Karar sayılı ek kararın istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında katılan …’a karşı kasten yaralama ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında kasten yaralama suçundan hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK’nin 62. maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmemesi, mahallinde giderilebilir eksiklik olarak kabul edildiğinden ve yine TCK’nin 62. maddesi gereğince uygulanan indirim oranının açıkça belirtilmemesi, sonuç cezanın miktarına göre, kanun maddesi ile uyumlu şekilde (1/6) oranında indirim yapıldığı anlaşıldığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık … hakkında katılan …’a karşı hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK’nin 125/3-a ve 125/4. maddeleri uyarınca hükmolunan “425 gün” adli para cezası üzerinden, TCK’nin 62. maddesi gereğince (1/6) oranında indirim yapıldığında, cezanın “354 gün” yerine “374 gün” olarak belirlenmesi ve TCK’nin 52/2. maddesi gereğince gün para cezası 20 TL’den çevrilerek sonuç cezanın “7.080 TL” yerine “7.480 TL” olarak hatalı hesaplanması suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
b) 28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete’de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde, verilen adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK’nin 62. maddesinin uygulandığı fıkrasından “374 gün” ibaresi çıkartılarak yerine “354 gün” ibaresinin eklenmesi, yine TCK’nin 52/2. maddesi uygulanarak sonuç cezanın bulunduğu fıkrasından “374 tam gün” ve “7.480,00 TL” ibareleri çıkartılarak yerlerine “354 tam gün” ve “7.080 TL” ibarelerinin eklenmesi ve yine taksitlendirmeye ilişkin fıkrasından “ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğinin” ibaresi çıkartılarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.