Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2016/17053 E. 2017/9121 K. 20.06.2017 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/17053
KARAR NO : 2017/9121
KARAR TARİHİ : 20.06.2017

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyetlere, beraatlere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin, sanıklar …, …, … ve … haklarında verilen beraat kararlarına yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
1) Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında verilen dava sonuçlandırıcı nitelikte olmayan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara karşı CMK’nin 231/12. maddesi gereğince itiraz kanun yoluna gidilebilecek olup, 5271 sayılı CMK’nin 264. maddesine göre de, kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, katılan … vekilinin temyiz istemi itiraz niteliğinde kabul edilerek, itiraz merciince karar verilmek üzere, dosyanın incelenmeksizin mahalline iadesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’na TEVDİİNE,
2) Sanık … hakkında ruhsatsız silah taşıma, silahla tehdit ve kasten yaralama suçlarından, sanık … ve … hakkında ruhsatsız silah taşıma suçlarından verilen beraat kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanıklar … ve … hakkında müşteki …’yı kasten yaralama, sanık … hakkında müşteki …’i kasten yaralama ve sanık … hakkında müştekiler … ve …’ı kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Tekerrüre esas mahkumiyet hükmü bulunan sanıklar … ve …’ın cezalarının, 5237 sayılı TCK’nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas – 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıklar… ve … hakkında müşteki …’yı kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde, müşteki …’yı duyularından ve organlarından birinin işlevinde sürekli zayıflamaya ve ağır (4) derecede kemik kırığına neden olacak şekilde birden fazla nitelikli hal ihlali yaparak yaralayan sanıklar hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesi uyarınca temel ceza belirlenirken, alt sınırdan uzaklaşmak gerektiği halde asgari hadden ceza verilmesi suretiyle sanıklara eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından, müştekinin silahla organlarından birinin işlevinde sürekli zayıflamaya neden olacak şekilde yaralanması nedeniyle TCK’nin 87/1-son maddesinin hükümde gösterilmemesi, mahallinde düzeltilebilir maddi hata olarak değerlendirildiğinden, bozma nedeni yapılamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıklar müdafiilerinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
4) Sanık … hakkında silahla tehdit suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Gerekçede sanığın eyleminin meşru müdafaa kapsamında kaldığının kabulü karşısında, 5271 sayılı CMK’nin 223/2-d maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden, hükümde sanığın 5271 sayılı CMK’nin 223/2-a maddesi uyarınca beraatine dair karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan … vekili ile o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple, 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA,ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince hüküm fıkrasının (C) bölümündeki “unsurları itibari ile oluşmayan üzerine atılı suçtan CMK 223/2-a maddesi gereğince sanığın beraatine” ibaresinin çıkarılarak yerine “sanığın meşru müdafaa nedeniyle TCK’nin 25 ve 5271 sayılı CMK’nin 223/2-d maddesi uyarınca BERAATİNE” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.06.2017 gününde oy birliğiyle karar verildi.