YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2016/16908
KARAR NO : 2017/15191
KARAR TARİHİ : 22.11.2017
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Beraat, mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık … hakkında katılan …’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın itirazın reddi üzerine kesinleştiği; sanık …’un temyiz dilekçesinin içeriğine göre, temyiz isteminin sanık sıfatı ile kendisi hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu, katılan sıfatı ile temyize gelmediği; yine sanık …’ın, müştekiler … ve …’a karşı kasten yaralama suçundan beraati ile sanık …’un, katılan …’a karşı kasten yaralama suçundan beraatine dair hükümlere yönelik temyiz isteminin bulunmadığı anlaşılmakla yapılan incelemede;
1) Sanık … hakkında katılan …’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılanın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılanın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık … hakkında müştekiler … ve …’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanığın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
3) Sanık … hakkında katılan …’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanığın ve katılanın temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibareler iptal edilmiş ise de; bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında hüküm kurulurken, 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesi uyarınca hükmolunan “1 yıl 6 ay” hapis cezası üzerinden, TCK’nin 86/3-e maddesi gereğince (1/2) oranında artırım yapıldığında cezanın “1 yıl 15 ay” yerine “2 yıl 3 ay” olarak hesaplanması ve devamında TCK’nin 87/3. maddesi gereğince (1/6) oranında artırım yapılarak sonuç cezanın “1 yıl 19 ay 15 gün” yerine “2 yıl 4 ay 15 gün” olarak hatalı hesaplanması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenle 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, sanık hakkında TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulandığı fıkradan “2 yıl 3 ay” ibaresi çıkartılarak yerine “1 yıl 15 ay” ibaresinin eklenmesi, yine sanık hakkında TCK’nin 87/3. maddesi uygulanarak sonuç cezanın bulunduğu fıkradan “2 yıl 4 ay 15 gün” ibaresi çıkartılarak yerine “1 yıl 19 ay 15 gün” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.11.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.