Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2015/8412 E. 2015/34286 K. 01.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/8412
KARAR NO : 2015/34286
KARAR TARİHİ : 01.12.2015

Tebliğname No : 3 – 2013/295668
MAHKEMESİ : Aydın 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/06/2013
NUMARASI : 2013/436 (E) ve 2013/644 (K)

Mahalli mahkemece bozma üzerine verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1)Sanık Melihe hakkında mağdurlar A.. K.. ve Z.. K..’yı kasten yaralama suçları nedeniyle verilen hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarına karşı 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi gereğince itiraz yasa yolu açık bulunduğundan itiraz merciince karar verilmek üzere dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2)Sanıklar Mehmet Nurettin ve Ramazan hakkında mağdur Z.. K..’yı kasten yaralama suçu nedeniyle verilen hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde:
Sanıklar hakkında tayin olunan cezaların, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizleri mümkün olmadığından, sanıklar müdafiinin temyiz isteminin CMUK’ un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
3)Sanık Mehmet Nurettin hakkında mağdur A.. K..’ya yönelik kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde:
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluklarına karar verilmemiş ise de, 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140
esas- 2015/85 karar sayılı iptal kararı da gözetilerek infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden, tekerrüre esas sabıkası bulunan sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
4)Sanık Ramazan hakkında mağdur A.. K..’ya yönelik kasten yaralama suçu nedeniyle verilen mahkumiyet hükmünün yapılan temyiz incelemesinde:
Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a)Bozmaya uyulmasına karşın sanık Ramazan’ın mağdur A.. K..’nın yaralanması eylemine ne suretle iştirak ettiğine dair deliller karar yerinde gösterilip tartışılmadan, gerekçeden yoksun biçimde mahkumiyetine karar verilmesi,
b) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 8.10.2015 tarih ve 2014/140 E, 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. Maddesinde düzenlenen belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılma ile ilgili olarak iptal edilen kısımları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.