Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2015/6888 E. 2015/11067 K. 30.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6888
KARAR NO : 2015/11067
KARAR TARİHİ : 30.03.2015

Tebliğname No : 4 – 2011/41143
MAHKEMESİ : Milas 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/06/2010
NUMARASI : 2009/538 (E) ve 2010/453 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık Sercan’ın ve katılan Osman’ın, sanık A.. A.. hakkında katılan Osman’ı tehdit suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair karara yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlara karşı 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesi gereğince itiraz kanun yoluna gidilebilecek olup 5271 sayılı CMK’nin 264. maddesine göre de kanun yolunun ve merciin belirlenmesinde yanılma başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanığın ve katılanın temyiz istemi itiraz niteliğinde kabul edilerek, itirazların merciince incelenmek üzere mahalline gönderilmesi için dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE,
2) Sanıklar S.. K.. ve O.. A..’ın, sanık A.. A.. hakkında müşteki A.. A..’ı basit kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık Ali’nin müşteki A.. A..’a karşı basit kasten yaralama suçu açısından sanıklar S.. K.. ve O.. A..’ın suçtan zarar gören sıfatlarının olmaması nedeniyle katılma ve hükmü temyiz etme hakları bulunmadığından, sanıkların temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE,
3) Sanıklar S.. K.. ve O.. A.. hakkında müşteki A.. A..’i basit kasten yaralama, sanık A.. A.. hakkında müşteki A.. A..’ı basit kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında tayin olunan cezaların, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle, hükümlerin; 21.07.2004 tarihinde yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 3-b maddesi ile değişik 1412 sayılı CMUK’un 305/1. maddesi gereğince temyizi mümkün olmadığından, sanıkların temyiz isteğinin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE, 30.03.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.