YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6517
KARAR NO : 2015/30170
KARAR TARİHİ : 28.10.2015

Tebliğname No : 3 – 2013/155529
MAHKEMESİ : Malatya 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/03/2013
NUMARASI : 2012/811 (E) ve 2013/179 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık H.. K.. hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik sanığın temyiz itirazlarına binaen yapılan incelemede:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların, 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesine göre itiraz yasa yoluna tabi olduğu ve sanığın temyiz talebine binaen bu talebin itiraz olarak kabul edilip itiraz merciince incelendiği anlaşılmakla, temyizen incelenmeyen hükmün, mahalli mahkemesine gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay C.Başsavcılığı’na TEVDİİNE,
2) Sanık H.. K.. hakkındaki hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına yönelik katılan C.. A.. vekilinin temyiz itirazlarına binaen yapılan incelemede:
Hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararların, 5271 sayılı CMK’nin 231/12. maddesine göre itiraz yasa yoluna tabi olduğu anlaşılmakla, temyizen incelenmeyen hükmün, mahalli mahkemesine gönderilmek üzere dosyanın Yargıtay C.Başsavcılığı’na TEVDİİNE,
3) Şikayetçi B.. A.. vekilinin temyiz talebine binaen yapılan incelemede:
Şikayetçi B.. A..’ın dava konusu olayda katılan sıfatının bulunmaması nedeniyle, kararı temyiz etme hakkı bulunmadığından 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca isteme uygun olarak şikayetçi B.. A.. vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE,
4) Sanık B.. K.. hakkındaki beraat kararına yönelik katılan C.. A.. vekilinin temyiz talebine binaen yapılan incelemede:
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
5) Sanık G.. K.. hakkındaki hüküm yönünden yapılan incelemede:
Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, ancak 53/1-c maddesinde yazılı kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kullanmaktan 53/3. maddesi gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi uyarınca hükümde TCK’nin 53. maddesine ilişkin paragrafın çıkartılması ve yerine “5237 sayılı yasanın 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, ancak 53/1-c maddesinde yazılı kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kullanmaktan 53/3. maddesi gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” yazılması suretiyle hükmün, isteme uygun olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
6) Sanıklar C.. K.. ve S.. K..’nın katılan C.. A..’a yönelik eylemlerinden kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik katılan C.. A.. vekilinin ve sanıklar C.. K.. ve S.. K..’nın temyiz taleplerine binaen yapılan incelemede:
Diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Katılan tarafından sanıklara yönelik haksız tahrik nedeni sayılabilecek bir eylemin bulunmamasına, sanık G.. K..’ya yönelik eylemin üzerinden de suç tarihine kadar bir zaman geçmiş olmasına göre sanıklar hakkında TCK’nin 29. maddesindeki haksız tahrik hükümlerinin uygulama yeri olmamasına rağmen haksız tahrik nedeni ile indirim yapılmak suretiyle sanıklara eksik ceza verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 28/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.