YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/6272
KARAR NO : 2015/29721
KARAR TARİHİ : 26.10.2015
Tebliğname No : 3 – 2013/267183
MAHKEMESİ : Bakırköy(Kapatılan) 14. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/04/2013
NUMARASI : 2010/161 (E) ve 2013/378 (K)
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık Gonca hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2) Sanık Oya ve Gonca hakkında hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair kararlara yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Mağdur sanık Gonca’nın sanıklar Oya ve Orhan’dan şikayetçi olduğu ve davaya katılacağını bildirdiği halde katılma hususunda mahkemesince karar verilmediği görülmekle 5271 sayılı CMK’nin 237/2. ve 260. maddesi gereğince mağdurenin davaya katılmasına karar verilerek temyiz talebinin değerlendirilmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan sanık Gonca’nın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA,
3) Sanık Orhan hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın aşamalardaki savunmalarında, mağdur Gonca’nın evinden bir erkeğin çıktığı ve mağdur Gonca’nın kendine küfrettiği yönündeki beyanı karşısında, görgü tanığı olduğu anlaşılan stanık D.. Ö..’ün tanık sıfatıyla dinlenerek, sonucuna göre sanık hakkında TCK’nin 29. maddesi gereğince haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 26.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.