YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4298
KARAR NO : 2015/7094
KARAR TARİHİ : 24.02.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi

Dairemizin 28.1.2014 tarih, 2008/94 Esas, 2011/866 sayılı onama kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından 04.02.2015 tarihli itiraznamesi ile
1) 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddesinde suç tarihinde gün para cezası bulunmadığı, maddedeki temel adli para cezasının 5252 sayılı Yasanın 5/2. maddesi gereğince 450 TL’den fazla olamayacağı gözetilmeden 1.000 TL olarak fazla belirlendiği;
2) TCK’nin 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın (c) bendinde yazılı sanığın kendi altsoyu üzerindeki velayet hakkı ile vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan koşullu salıverilmeye, alt soyu dışında kalanlarla ilgili hak ve yetkilerden ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hiçbir ayrım yapılmaksızın koşullu salıverilmeye kadar hak yoksunluğuna hükmolunduğu,
3) 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 99. maddesi açık hükmü ve 5237 sayılı TCK’da cezaların içtimai müessesine yer verilmediği gözetilmeden cezaların içtimaına karar verildiği,
Gerekçeleriyle; Dairemiz onama ilamının kaldırılarak hükmün düzeltilerek onanması istemiyle dosyanın itirazen incelenmek üzere Dairemize gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Yerinde görülen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazının KABULÜNE,
2) Dairemizin 28.1.2014 tarih, 2008/94 Esas , 2011/866 sayılı onama kararının KALDIRILMASINA,
Dosya üzerinde yeniden yapılan temyiz incelemesinde;
a) 6136 sayılı Kanunun 13. maddesine muhalafet suçu ile ilgili olarak hüküm kurulurken, kanunun değişiklikten önceki halinde gün para cezası bulunmadığı ve maddedeki temel adli para cezasının 5252 sayılı Yasanın 5/2. maddesi gereğince 450 TL’den fazla olamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde sanık hakkında fazla cezaya hükmedilmesi,
b) 5237 sayılı TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan yoksun bırakılmanın aynı Kanunun 53/3. maddesine göre kendi alt soyu bakımından koşullu salıverilme tarihine, kendi alt soyu dışındakiler bakımından ise cezanın infazının tamamlanıncaya kadar uygulanmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde ayrım yapılmaksızın koşullu salıverilme tarihine kadar uygulanmasına karar verilmesi,
c) 5237 sayılı TCK ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunda cezaların içtimaına dair hüküm bulunmadığı gözetilmeksizin, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının içtimaına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince,
1) Sanık hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçu ile ilgili olarak hükmün II kısmının 1 no’lu bendinin “sanığın 6136 sayılı Kanunun 13/1. maddesi uyarınca 1 yıl hapis ve 60 gün adli para karşılığı cezalandırılmasına cümlesindeki 60 gün ibaresinin çıkartılarak yerine 450 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ibaresinin eklenmesi, 2 no’lu bentte “sanığın TCK’nin 62. maddesi uyarınca 10 ay hapis ve 50 gün adli para cezası ile cezalandırılmasına cümlesindeki 50 gün ibaresinin çıkartılarak yerine 375 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına ibaresinin eklenmesi, hükmün 4. paragrafının 2. bendinde mevcut “TCK’nin 50/1-a ve 52/2. maddeleri uyarınca günlüğü 20 TL hesabıyla 50 gün adli para cezası karşılığı 1.000 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına” cümlesinin çıkartılması, hükmün 5. bendindeki “infaz kanunu 99. maddesi uyarınca cezalarının 1 sene onüç ay hapis ve 1.000 TL adli para cezası olarak toplanmasına” cümlesinin çıkartılması,
2) Hükmün hak yoksunlukları ile ilgili kısmının “sanığın 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hakları mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki 53/1-c maddesinde belirtilen velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri ise 53/3 maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar kullanmaktan yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, usul ve yasaya uygun hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24.2.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.