Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2015/31176 E. 2015/32852 K. 18.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/31176
KARAR NO : 2015/32852
KARAR TARİHİ : 18.11.2015

Tebliğname No : KYB – 2015/313736

Basit yaralama suçundan sanık N.. A..’nın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 86/3-c ve 62. maddeleri uyarınca 5 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, anılan Kanun’un 53/1-a-b-d-e maddesindeki haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, aynı Kanun’un 53/1-c maddesindeki haklardan ise koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına dair Aydın 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 25/05/2012 tarihli ve 2011/1178 esas, 2012/693 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı’nın 08.09.2015 tarih ve 2015/18290 – 58897 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 07.10.2015 tarih ve 2015/313736 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/2. maddesinde yer alan “Kişi, işlemiş bulunduğu suç dolayısıyla mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar bu haklan kullanamaz.” ve 3. fıkrasındaki “Mahkûm olduğu hapis cezası ertelenen veya koşullu salıverilen hükümlünün kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından yukarıdaki fıkralar hükümleri uygulanmaz,” şeklindeki düzenlemeler karşısında, anılan maddenin 1 -c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından koşullu salıvermeden sonra uygulanamayacağı, kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından vesayet ve kayyımlıkla ilgili hak yoksunluğu ile anılan maddenin 1. fıkrası a, b, d ve e bentlerinde yazılı hak yoksunluklarının ise cezanın infazının tamamlanmasına kadar devam edeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı’nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Aydın 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 25/05/2012 tarihli ve 2011/1178 esas, 2012/693 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309/4.maddesinin (d) bendi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, hükümden TCK’nin 53/1. maddesi gereğince hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin parağrafının hükümdem çıkartılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK’nin 53/1-a,b,c,d,e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar,
TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK’nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” parağrafının eklenmesine, infazın bu şekilde yapılmasına, hükmün diğer kısımlarının aynen bırakılmasına; dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE; 18.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.