YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/30311
KARAR NO : 2015/32858
KARAR TARİHİ : 18.11.2015
Tebliğname No : 2015/294198 Kanun Yararına Bozma
Kasten yaralama suçundan sanık R.. K..’un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/1, 86/3-e ve 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına , 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Lüleburgaz 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 05/04/2011 tarihli ve 2008/467 esas, 2011/210 sayılı kararının kesinleşmesini müteakip, sanığın deneme süresi içerisinde suç işlediğinden bahisle 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesi uyarınca sanık hakkında verilen hükmün açıklanmasına ilişkin aynı Mahkemenin 18/02/2014 tarihli ve 2013/554 esas, 2014/89 sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı’nın 14.08.2015 tarih ve 2015/16718 – 53410 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 18.09.2015 tarih ve 2015/294198 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
Lüleburgaz 1. Asliye Ceza Mahkemesince duruşma açılarak sanık hakkında hüküm kurulmuş ise de, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/11. fıkrasında yer alan “Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar. Ancak mahkeme, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkûmiyet hükmü kurabilir.” şeklindeki düzenleme nazara alındığında,
1) Mahkemece sanığın celp edilmesi, varsa diyecekleri sorulup, anılan fıkra uyarınca değerlendirme yapıldıktan sonra hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, savunma hakkını kısıtlayacak biçimde yazılı şekilde karar verilmesinde,
2) Sanığın deneme süresi içinde suç işlemesi nedeniyle mahkemesince 05/04/2011 tarihli verilen ilk kararın açıklanmasına karar verilmesi gerekliyken, uygulanacak kanun maddelerinin değiştirilerek ilk hükümden farklı bir hüküm kurulmak suretiyle karar verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309. maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı’nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Lüleburgaz 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 18/02/2014 tarihli ve 2013/554 esas, 2014/89 sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nin 309/4.maddesi gereğince 2 no’lu bozma nedeni yönünden aleyhe sonuç doğurmamak üzere kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 18.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.