YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/27870
KARAR NO : 2015/33215
KARAR TARİHİ : 23.11.2015
Tebliğname No : 3 – 2015/256874
MAHKEMESİ : Babaeski Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 10/04/2015
EK KARAR TARİHİ : 28/04/2015
NUMARASI : 2014/463 (E) ve 2015/305 (K)
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Sanıklar S. ile E.hakkında katılan Özkan’a ve müşteki M. yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’ nin 37. maddesi delaletiyle cezalandırılmaları istemi ile kamu davası açılmış olmasına karşın mahkemece karar verilmediği, bu hususta her zaman karar verilmesinin mümkün olduğu anlaşılmakla;
Sanık B.. D..’ ın 10.04.2015 tarihinde yüzüne karşı verilen kararı 16.04.2015 tarihli süre tutum dilekçesi ile yasal süresinde temyiz etmiş olduğu anlaşılmakla temyizin reddine dair 28.04.2015 tarihli EK KARARIN KALDIRILMASINA,
1) Sanık S.. Y..’ ın hakkında kurulan hükümlere yönelen temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;
Sanığın 20.05.2015 tarihinde tebliğ edilen karara karşı CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen bir haftalık süre geçtikten sonra 01.06.2015 tarihinde temyiz talebinde bulunduğu anlaşılmakla CMUK’un 317. maddesi uyarınca temyiz isteminin isteme uygun REDDİNE,
2) Sanık E.. D..’ ın katılanlar Eser ve Eyüp’e yönelik kasten yaralama suçlarından hakkında kurulan hükümlere yönelen temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun ONANMASINA,
3) Sanık Birol’ un katılan Özkan’a yönelik kasten yaralama suçu nedeni ile hakkında kurulan hükme yönelen temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;
Katılan Özkan’a yönelik eylemi nedeni ile 5237 sayılı TCK’ nin 86/1. maddesince hükmolunan temel cezada TCK’ nin 86/3-e maddesince artırım yapılırken eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA,
4) Sanık B.. D..’ ın katılanlar Eser ve Eyüp’e yönelik kasten yaralama suçlarından hakkında kurulan hükümlere yönelen temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;
Sanığın deiğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK’ nin 86/2. maddesince belirlenen temel cezalarda TCK’ nin 86/3-e maddesince artırım yapılması sonucu neticeten 12′ şer ay hapis cezasına hükmedilmesi gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde 1 yıl 2′ şer ay hapis cezasına hükmetmek suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince sanık Birol hakkındaki 3 ve 4 numaralı hükümlerin (b) numaralı paragraflarında bulunan “1 yıl 2 AY” ibareleri hükümlerden çıkarılarak yerlerine “12 AY” ibaresinin ayrı ayrı eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
5) Sanık B.. D..’ ın mağdur Mehmet’e yöneleik kasten yaralama suçundan hakkında kurulan hükme yönelen temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;
Sanığın diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın olay anında katılan Özkan ile kavga etmesi, kavga olayını gören mağdur Mehmet’ in ise olayı ayırmak amacıyla müdahale etmesi ve müdahale esnasında yaralandığını bildirmesi karşısında sanığın mağdur Mehmet’e yönelik eylemi nedeni ile 5237 sayılı TCK’ nin 21/2. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağının karar yerinde açıkça tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca CMUK’un 326/son maddesince sanığın kazanılmış hakları dikkate alınarak BOZULMASINA, 23.11.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.