YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/20604
KARAR NO : 2015/35108
KARAR TARİHİ : 08.12.2015
Tebliğname No : 3 – 2014/29003
MAHKEMESİ : Bandırma 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 12/11/2013
NUMARASI : 2013/413 (E) ve 2013/483 (K)
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Adli tıp kriterlerine göre yaralanmanın yüzde sabit ize neden olup olmadığının olaydan en az altı ay sonra değerlendirilmesinin gerektiği, mağdurun olayın üzerinden en az altı ay geçtikten sonra mevcut raporları ile birlikte Adli Tıp Kurumuna sevk edilerek yüz bölgesinde tespit edilen yaralanmaların yüzde sabit ize neden olup olmadığı hususunda rapor aldırılması gerektiği gözetilmeden, olayın üzerinden belirtilen süre geçmeden düzenlenen 13/05/2013 tarihli adli tıp kriterlerine uygun olmayan raporun hükme esas alınması,
2) Her ikisi de alkollü olup, aralarında husumet bulunmayan sanık ve mağdurun tartıştıkları sırada karşılıklı olarak birbirlerini yaralamaları ile sonlanan olayda; ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının dosya kapsamı ile belirlenemediği ve mahkemenin kabulü de bu şekilde olduğu halde, Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas – 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Daireleri’nin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiği gözetilmeden, ilk haksız hareketin kim tarafından gerçekleştirildiğinin tespit edilememesi gerekçesi ile sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
3) Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 08.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.