YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/20515
KARAR NO : 2015/36890
KARAR TARİHİ : 24.12.2015

Tebliğname No : 3 – 2014/29870
MAHKEMESİ : Harran Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/11/2013
NUMARASI : 2013/98 (E) ve 2013/575 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine; Ancak;
1-)Sanığın yanında bir şahıs olduğu halde, müştekilerin evin önünden geçmekte olduğu sırada,taraflar arasında tartışma çıktığının,karşılıklı olarak birbirlerini yaraladıklarının anlaşılması karşısında;sanığın aşamalarda ki savunmalarında adı geçen A. U.’ın duruşmada tanık olarak dinlenmesinden sonra haksız tahrik hükmününün uygulanıp uygulanmayacağının tartışılması gerekirken eksik inceleme ile yazılı şekilde 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi hükmünün uygulanmaması,
2)Müşteki Ömerde gerçekleşen kesi şeklindeki yaralanma bakımından sanığın suçta kullandığı kabul edilen ancak ele geçmeyen bıçağın Kanun tanımında belirtilen “elverişlilik” ölçütüne uygun bulunması karşısında, sanık hakkında 86/3.e maddesinin uygulanması gerektiğinin ve TCK’nin 86/1, 3.e, 87/1.c-son maddeleri uyarınca sanığa hükmedilecek cezanın alt haddinin 5 yıldan az olamayacağının gözetilmemesi,
3) Sanık hakkında, müşteki Zekiye’yi yaralama suçundan dolayı hüküm kurulurken 5237 sayılı TCKnin 86/2 maddesi uyarınca doğrudan adli para cezası tayin edilmesine rağmen TCK’nun 62 ve 50/1-a maddeleri ile uygulama yapılırken bu defa hürriyeti bağlayıcı ceza verildiğinin belirtilmesi suretiyle hükmün karıştırılması,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı resmi gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde belirilen hak yoksunlukları yönünden sanığın müşteki Ömer’e karşı eylemi bakımından hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 Sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi gereğince ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına 24/12/2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.