YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2047
KARAR NO : 2015/21468
KARAR TARİHİ : 22.06.2015

Tebliğname No : 3 – 2014/226353
MAHKEMESİ : Silivri(Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 15/04/2014
NUMARASI : 2013/662 (E) ve 2014/397 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Tüm dosya kapsamına göre, sanığın müştekiyi ele geçirilemeyen sert bir cisimle vurmak suretiyle yaraladığının anlaşılmasına, kabulün de bu yönde olmasına rağmen, suçta kullanılan ve doğurduğu sonuç itibariyle fiilen saldırıda kullanılmaya elverişli olması nedeniyle silah niteliğinde olan sert cisimden dolayı, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi uyarınca belirlenen temel cezada 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesi gereğince artırıma gidilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanığın adli sicil kaydında bulunan, Sakarya 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 22.06.2011 tarih ve 2010/275 esas-2011/240 karar sayılı ilamı, yargılamaya konu suç tarihinden sonra 23.01.2012 tarihinde kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağından tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK’nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2) Sanığın sarfına sebebiyet verdiği yargılama gideri miktarının, 6183 sayılı Kanunun 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken sınırlar içinde kalması nedeniyle, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilmesi gerekirken sanığa yükletilmesine karar verilmek suretiyle 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 324/4. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının karar metninden çıkarılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK’nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, yine hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin kısmının karar metninden çıkarılarak yerine “Sanığın yargılanması için yapılan 2 adet davetiye gideri 16,00 TL. ve posta gideri 1,60 TL. olmak üzere toplam 17,60 TL. yargılama giderinin, 6352 sayılı Kanunun 100. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nin 324/4. maddesi uyarınca hazine üzerinde bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.