Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2015/20219 E. 2015/34892 K. 07.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/20219
KARAR NO : 2015/34892
KARAR TARİHİ : 07.12.2015

Tebliğname No : 3 – 2013/359262
MAHKEMESİ : Sandıklı Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/09/2013
NUMARASI : 2013/2 (E) ve 2013/66 (K)

Mahalli mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucu verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında, eşe karşı basit kasten yaralama suçundan temel ceza tayininde uygulanan kanun maddesinin 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi yerine 5237 sayılı TCK’nin 142/1-b maddesi olarak gösterilmesi,
2) Sanığın adli sicil kaydında bulunan, Sandıklı Sulh Ceza Mahkemesinin 30.03.2009 tarihinde yerine getirilmiş, 29.04.2008 tarihinde kesinleşmiş, 29.04.2008 tarih ve 2007/296 esas-2008/181 karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK’nin 86/2, 29, 62 ve 52. maddeleri uyarınca 500 TL. adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün kesin nitelikte olması nedeniyle 1412 sayılı CMUK’un 305/son maddesi uyarınca tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeksizin, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi de dikkate alınmadan sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması,
3) Sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesi uyarınca hak yoksunluklarına karar verilirken, 5237 sayılı TCK’nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, yine Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca kısmen istem gibi BOZULMASINA, 07.12.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.