Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2015/20136 E. 2015/30480 K. 02.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/20136
KARAR NO : 2015/30480
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Tebliğname No : 3 – 2015/51758
MAHKEMESİ : Kadirli 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/11/2014
NUMARASI : 2014/250 (E) ve 2014/377 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık hakkında tekerrüre esas alınan Kadirli 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2012/811 Esas- 2013/473 Karar sayılı ilamına konu suçun 5237 sayılı TCK’nin 85. maddesinde belirtilen taksirle öldürme suçu olması ve taksirle işlenen suçların kasten işlenen suçlar bakımından tekerrüre esas teşkil etmemesi karşısında sanığın sabıka kaydında görünen Kadirli (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 10.01.2008 tarih 2007/160 Esas- 2008/4 Karar sayılı ilamının kesinleşme ve infaz tarihlerini gösterir onaylı bir sureti dosyaya getirtilerek erteli ilamın deneme süresi gözetilerek sonucuna göre TCK’nin 58. maddesince tekerrüre hükmedilip hükmedilemeyeceğinin değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeyerek eksik inceleme ve araştırma ile yazılı hüküm tesisi,
2) Daha önce kasıtlı suçtan dolayı 3 aydan fazla hapis cezasına mahkumiyeti bulunmayan sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının ertelenip ertelenemeyeceği hususunda 5237 sayılı TCK’nin 51/1. maddesinde belirtilen şartlar bir bütün halinde değerlendirildikten sonra karar verilmesi gerektiği gözetilmeyerek “sanığın 3 aydan fazla kasıtlı suçtan mahkumiyeti bulunduğu” şeklindeki yanlış ve eksik gerekçe ile TCK’nin 51. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına dair karar verilmesi,
Kabule göre de;
3) 5237 sayılı TCK’nin 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun TCK’nin 53/3.maddesi uyarınca sanıkların kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından infaz tarihine kadar geçerli olacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 02.11.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.