YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/19792
KARAR NO : 2016/861
KARAR TARİHİ : 18.01.2016
Tebliğname No : 3 – 2014/37666
MAHKEMESİ : Kayseri … Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/10/2013
NUMARASI : 2011/775 (E) ve 2013/875 (K)
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık … hakkında hakaret suçundan, sanık … hakkında kasten yaralama ve görevi yaptırmamak için direnme suçundan ve sanık … hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat kararlarına yönelen katılan vekilinin temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun ONANMASINA,
2) Sanık .. hakkında kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile sanık … hakkında görevli memura direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelen katılan vekilinin temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;
a) Sanık …’ nın eyleminin kül halinde kamu görevlisine direnme suçunu oluşturması, katılandaki yaralanmanın 5237 sayılı TCK’nin 87. maddesinde belirtilen nitelikli kasten yaralama suçu kapsamında olmaması karşısında sanık … hakkında unsurları oluşmayan kasten yaralama suçundan beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeyerek yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre de;
b) Sanık … hakkında tekerrüre esas alınan kayseri …. Ağır Ceza mahkmesinin 2006/319 Esas- 2006/413 Karar sayılı ilamına konu suçn işlendiği tarih itibariyle sanığın 18 yaşından küçük olması karşısında söz konusu ilamın tekerrüre esas alınamayacğı gözetilmeyerek 5237 sayılı TCK’ nın 58/5. maddesine aykıdır davranılması,
c) Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas- 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki 1., 2., ve 4. fıkralarındaki bazı hükümlerin iptal edilmesi karşısında TCK’nin 53. madesinin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 18.01.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.