Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2015/19756 E. 2015/34960 K. 07.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/19756
KARAR NO : 2015/34960
KARAR TARİHİ : 07.12.2015

Tebliğname No : 3 – 2014/30918
MAHKEMESİ : Ankara 10. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 23/10/2013
NUMARASI : 2013/432 (E) ve 2013/624 (K)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Müşteki E.. K..’in diğer sanıklar Sezer ve Burak’tan şikayetçi olduğunu ve davaya katılmak istediğini belirtmesine rağmen hakkında davaya katılmasına karar verilmesi gerekirken bu isteğinin reddine karar verildiği, müşteki müdafiinin süresinde temyiz dilekçesi vererek kararı temyiz etmesi karşısında, CMK’nin 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyiz hakkı bulunduğu anlaşılmakla CMK’nin 237/2. maddesi uyarınca davaya katılmasına, müşteki vekilinin katılan vekili olarak kabulüne karar verilerek yapılan incelemede;
1) Sanıklar Sezer ve Burak hakkında verilen beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Oluşa, katılanın aşamalarda değişmeyen anlatımı, beyanları ile uyumlu doktor raporu, sanıkların tartışmayı kabul etmesi, tanık beyanları karşısında, sanıkların mahkumiyetleri yerine yazılı şekilde beraatlerine karar verilmesi,
2) Sanık E.. K.. hakkında yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
a) Sanığın üzerine atılı mağdur Burak’ı kasten yaralama eylemini kesici aletle işlediğinin kabul edildiği halde 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulanmaması sonucu sanık hakkında eksik ceza tayini,
b) Adli sicil kaydındaki ilamların silinme koşulları oluşan sanık hakkında hükmün gerekçesinde her hangi bir açıklamaya yer verilmediği halde hüküm kısmında “gerekçesinde etraflıca izah edileceği üzere yasal koşulların varlığı kabul edilmediğinden” denilerek sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 62. ve CMK’nin 231. maddesinin uygulanmaması,
c) 5237 sayılı Yasanın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca aynı maddenin 1. fıkrasının c bendinde yer alan hak yoksunluğunun sanığın kendi alt soyu üzerindeki yetkileri açısından koşullu salıverilmeye, 1. fıkrada yer alan diğer hak yoksunluklarının ise cezanın infazı tamamlanıncaya kadar uygulanabileceği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde belirilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, katılan sanık Erol müdafiinin ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 07/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.