YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/19408
KARAR NO : 2015/35136
KARAR TARİHİ : 08.12.2015

Tebliğname No : 3 – 2015/171020
MAHKEMESİ : Gaziantep 10. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/06/2013
NUMARASI : 2012/747 (E) ve 2013/455 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Olay hakkında bilgi ve görgüsü olan tanığın bulunmadığı, sanığın aşamalarda değişmeyen savunmalarında müştekinin hakaret etmesi üzerine söz konusu olayın yaşandığının belirtildiği, ilk haksız hareketin kim tarafından gerçekleştirildiği konusunda tarafların farklı beyanlarının bulunduğu anlaşılmakla; Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas – 367 sayılı Kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Ceza Daireleri’nin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasını gerektirdiği gözetilmeden, yerinde olmayan gerekçe ile uygulanmamasına karar verilmesi,
2) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı Kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde belirtilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 08/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.