YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/17781
KARAR NO : 2015/33303
KARAR TARİHİ : 24.11.2015

Tebliğname No : 3 – 2014/388250
MAHKEMESİ : Ankara(Kapatılan) 15. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/04/2014
NUMARASI : 2013/671 (E) ve 2014/406 (K)

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında tekerrür hükümleri uygulanırken, 5275 sayılı Kanunun 108/2 ve 5237 sayılı TCK’nin 58/7. maddeleri dikkate alınarak, tekerrüre esas mahkumiyetlerden en ağır cezayı içeren Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 25/11/2009 tarihinde kesinleşmiş, 22/05/2008 tarih ve 2008/114 Esas, 2008/101 Karar sayılı 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 39/1 maddeleri gereğince hükmolunan 10 yıl hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas alınması gerektiği gözetilmeden, aynı mahkemenin 06/03/2008 tarihinde kesinleşmiş, 07/11/2006 tarih ve 2006/208 Esas, 2006/350 Karar sayılı, TCK’nin 86/1, 86/3-e, maddeleri gereğince hükmolunan 3 yıl hapis cezasının tekerrüre esas alınması,
2) Tekerrür halinde hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi ile birlikte mükerrir hakkında cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine de karar verilmesi gerekirken, mükerrir sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 58/6. maddesi uyarınca cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirine hükmolunmamak suretiyle 5237 sayılı TCK’nin 58/6-7. maddesine muhalefet edilmesi
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının 6. bölümünün tekerrür uygulanmasına ilişkin paragrafının karar metninden çıkarılarak yerine “Sanığın Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 25/11/2009 tarihinde kesinleşmiş, 22/05/2008 tarih ve 2008/114 Esas, 2008/101 Karar sayılı 5237 sayılı TCK’nin 81/1, 39/1 . maddeleri gereğince hükmolunan 10 yıl hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün tekerrüre esas olduğu anlaşıldığından, sanığın cezasının 5237 sayılı TCK’nin 58/6. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, tekerrüre esas ceza açısından kazanılmış hak nedeniyle infaz aşamasında 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi yönünden değerlendirme yapılırken “tekerrüre esas alınan ceza olarak Ankara 7. Ağır Ceza Mahkemesi’nin 06/03/2008 tarihinde kesinleşmiş, 07/11/2006 tarih ve 2006/208 Esas, 2006/350 Karar sayılı 3 yıl hapis cezasının dikkate alınmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 24/11/2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.