YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/17350
KARAR NO : 2015/33301
KARAR TARİHİ : 24.11.2015
Tebliğname No : 3 – 2013/401191
MAHKEMESİ : Dikili Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 04/10/2013
NUMARASI : 2013/184 (E) ve 2013/566 (K)
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Oluş ve dosya içeriğine göre, sanığın mağdur eşinin kendisine telefonda hakaret içeren mesajlar göndermesine duyduğu kızgınlıkla atılı kasten yaralama suçunu işlediğinin anlaşılması karşısında, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılmasının gerekmesi,
2) 5271 sayılı CMK’nin 231. maddesi uyarınca açıklanması geri bırakılan hükmün, sanığın denetim süresi içinde yeni bir suç işlemesi sebebiyle yeniden ele alınıp hükmün açıklanmasına karar verileceğinde, CMK’nin 231/11. maddesi hükmü uyarınca önceki hükümde değişiklik yapılmadan açıklanması, bunun yanında kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumu değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirlenecek bir kısmının infaz edilmemesi yada koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesi veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine dair cezanın bireyselleştirilmesi hükümlerinin tatbik edilebileceği, bunun dışındaki hususlarda hükmün değiştirilemeyeceği gözetilmeden, denetim süresi içinde yeni bir suç işleyen sanık hakkında verilen ilk hükümde belirlenen hapis cezasının “sanığın ailevi durumu gözönünde bulundurularak hakkında verilen cezanın yarısına kadar olan kısımının infaz edilmemesine “ karar verilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK ‘nin 231/11. maddesine aykırı davranılması,
3) Sanık hakkında kasti suçtan hükmedilen hapis cezası nedeniyle, 5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesi gereğince, TCK’nin 53/1. maddesinde belirtilen hak yoksunluğunun uygulanmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve üst Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/11/2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.