YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/17329
KARAR NO : 2015/33997
KARAR TARİHİ : 30.11.2015

MAHKEMESİ : Asliye Ceza Mahkemesi

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
O yer Cumhuriyet savcısının temyiz talebinin sanık … hakkında kurulan hükme yönelik olarak sanık lehine olduğu anlaşılmış olup bu kapsamda yapılan temyiz incelemesinde;
1) Sanığın engel nitelikte sabıka kaydı bulunmaması ve mahkemece yapılan yargılama sonucunda yeniden suç işlemeyeceği kanaatine varıldığının belirtilmesine karşın gerekçede sanığın yeniden suç işlemeyeceği kanattine varılmadığı belirtilmek suretiyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 51. ve 5271 sayılı CMK’nin 231. maddelerinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmek suretiyle çelişkili hüküm tesisi,
2) Mağdurun aşamalarda değişmeyen beyanında kendisine tekme ve tokat vurulmak suretiyle yaralandığını beyan etmesi karşısında uygulama yeri bulunmamasına karşın sanık hakkında hükmedilen cezada 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
3) Mağdurun beyanında olay günü tartışmak amacıyla sarhoş bir vaziyette olay yerine gittiğini, sanıklarla tartıştığını ve devamında darp edildiğini beyan etmesi, sanık …’ın beyanında ise arkadaşı olan diğer sanık…. ile çay içtikleri esnada mağdurun sarhoş bir halde geldiğini, saldırgan tavırlar sergilediğini ve mağdurun belinden çıkardığı bıçakla ….’a saldırdığını bunun üzerine kendisininde mağdura saldırdığını beyan etmesi ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238-367 sayılı kararı karşısında sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 29/1. maddesinin uygulanıp uygulanamayacağının tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
4) 5237 sayılı TCK’nin 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun TCK’nin 53/3.maddesi uyarınca sanığın kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından infaz tarihine kadar geçerli olacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
5) 24.11.2015 gün 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayınlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas – 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki 1., 2., ve 4. fıkralarındaki bazı ibarelerin iptal edilmesi karşısında TCK’nin 53. maddesinin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca CMUK’un 326/son maddesince sanığın kazanılmış hakkı dikkate alınarak isteme uygun BOZULMASINA, 30.11.2015 oybirliği ile karar verildi.