Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2015/15599 E. 2015/32226 K. 16.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15599
KARAR NO : 2015/32226
KARAR TARİHİ : 16.11.2015

Tebliğname No : 3 – 2013/385984
MAHKEMESİ : İstanbul 24. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 31/10/2013
NUMARASI : 2011/558 (E) ve 2013/471 (K)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
29/01/2013 tarihli duruşmada sanık D.. A..’dan şikayetçi olduğunu belirtmesine rağmen hakkında katılma karar verilmeyen müşteki T.. K..’ın süresinde temyiz dilekçesi vererek kararı temyiz etmesi karşısında, CMK’nin 260/1. maddesi uyarınca hükmü temyiz hakkı bulunduğu anlaşılmakla, CMK’nin 237/2. maddesi uyarınca müşteki T.. K..’ın davaya katılmasına karar verilerek yapılan incelemede;
1) Sanık K.. B.. hakkında müşteki D.. A..’ya karşı kasten yaralama, sanık D.. A.. hakkında katılan T.. K..’a karşı kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanıkların TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum oldukları hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi altsoyu üzerinde kullanmaktan TCK’nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmalarına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ve katılan T.. K..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu sebeplerden 5320 Sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 Sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince
hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısımlarının “TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi altsoyu üzerinde kullanmaktan TCK’nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi suretiyle hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2) Sanık T.. K.. hakkında müşteki D.. A..’ya karşı kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Sanık T.. K.. hakkında düzenlenen iddianamede, sevk maddeleri arasında 87/1-a ve 87/1-son maddeleri gösterilmediği halde sanığa ek savunma hakkı verilmeden, sanık T.. K.. hakkında bu maddeler gereğince uygulama yapılması suretiyle CMK’nin 226. maddesine muhalefet edilmesi,
b) Sanık T.. K.. hakkındaki ceza belirlenirken, TCK’nin 86/1 ve 86/3-e. maddeleri uyarınca verilen 1 yıl 6 ay hapis cezası üzerinden TCK’nin 87/1-a. maddesi uyarınca 1 kat artırım yapılması sonucunda, hapis cezasının “2 yıl 12 ay” yerine “3 yıl 2 ay” olarak belirlenmesi,
c) Sanık T.. K..’ın müşteki D.. A..’yı bıçakla organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması şeklinde yaralaması karşısında, sanık hakkında TCK’nin 86/1, 86/3-e ve 87/1-a. maddeleri uyarınca belirlenen sonuç cezanın, TCK’nin 87/1-a-son maddesi yerine, TCK’nin 87/2-son maddesi gereğince 5 yıla çıkartılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten 5320 Sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 Sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 16.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.