Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2015/15172 E. 2015/31552 K. 10.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15172
KARAR NO : 2015/31552
KARAR TARİHİ : 10.11.2015

Tebliğname No : 3 – 2015/92982
MAHKEMESİ : Büyükçekmece 8. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/11/2012
NUMARASI : 2012/103 (E) ve 2012/886 (K)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Sanık Artunç hakkında tehdit, sanık Mehmet hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Hükmolunan adli para cezalarının tür ve miktarı, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 31.03.2011 tarih ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanuna eklenen geçici 2. maddesi uyarınca kesin nitelikte bulunduğundan, katılan sanık vekilinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanıklar Zülkar ve Artunç hakkında kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) Sanıkların eylemi sonucu, katılanın orta (3.) derece kemik kırığı meydana gelecek şekilde yaralandığının anlaşılması karşısında, 5252 sayılı Yasanın 9/3 maddesi hükmü uyarınca 5237 sayılı TCK’nin 87/3. maddesinin 19.12.2006 tarih ve 5560 sayılı Yasa değişikliğinden önceki ve 5560 sayılı Yasa ile yapılan değişiklik sonrası haline göre denetime olanak verecek şekilde ayrı ayrı somut olaya dair uygulaması hükmün gerekçesinde gösterilip lehe yasa karşılaştırması yapıldıktan sonra sanıkların hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken yazılı şekilde sonradan yürürlüğe giren kanun hükümleriyle uygulama yapılması,
b)Sanık Artunç’un adli sicil kaydındaki mahkumiyetinin yargılamaya konu suç tarihinden sonra, 13/09/2007 tarihinde kesinleştiği anlaşılmakla tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
c) 5237 sayılı TCK’nin 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun TCK’nin 53/3. maddesi uyarınca sanığın yalnızca kendi alt soyu bakımından koşullu salıverilme tarihine kadar geçerli olacağı gözetilmeden kendi alt soyu dışındakiler bakımından da koşullu salıverilme tarihine kadar geçerli olacağı şeklinde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş,sanık Zülkar ve sanık Artunç müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 1412 sayılı CMUK’un 326/son maddesi gereğince sanıkların ceza miktarı itibariyle kazanılmış haklarının saklı tutulmasına, 10/11/2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.