YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15167
KARAR NO : 2015/32576
KARAR TARİHİ : 17.11.2015
Tebliğname No : 3 – 2015/138750
MAHKEMESİ : Gebze 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 09/03/2015
NUMARASI : 2013/946 (E) ve 2015/217 (K)
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık R.. A.. ve T.. B.. hakkında birbirlerine yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. Maddesi ile 23..03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanıkların temyiz isteminin reddine ilişkin ek kararda usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından sanığın bu karara yönelik itirazlarının 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince reddine ve redde ilişkin 3.4.2015 tarihli ek kararın ONANMASINA,
2)Sanık R.. A.. hakkında mağdur S.. B..’ı kasten yaralama suçundan kurulan hüküme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın savunmasında özetle, tartışma sırasında mağdur S.. B.. ve yeğeni sanık T.. B..’ın bıçakla kendilerine saldırdığını, arbede sırasında mağdur Sait’in yeğeni Tayfun’un elindeki bıçakla yaralandığını, sonrasında mağdur ve yeğeni Tayfun’u evden zorla dışarı çıkarttıklarını söylemesi; 19.7.2012 tarihli polis tutanağına göre de ; olay sonrası sanık Tayfun’un elinde bıçak olduğu halde polis tarafından etkisiz hale getirildiği, sanık Ramazan’ın ikamet ettiği evin antresinde kan izleri ve sanıklardan Tayfun’a ait olduğu değerlendirilen spor ayakkabının bulunduğunun belirtilmesi karşısında, sanığın eylemini meşru müdafaa sınırları içinde gerçekleştirip gerçekleştirmediğinin tartışılması gerektiğini gözetilmemesi suretiyle yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılıEsas
yasanın 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 17/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.