Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2015/15108 E. 2015/34976 K. 07.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15108
KARAR NO : 2015/34976
KARAR TARİHİ : 07.12.2015

Tebliğname No : 3 – 2013/372936
MAHKEMESİ : Şarkikaraağaç Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 11/06/2013
NUMARASI : 2013/31 (E) ve 2013/134 (K)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık C.. S.. hakkında basit yaralama suçu nedeniyle verilen hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde:
Sanık hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, sanığın temyiz isteminin CMUK’un 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2) Sanık Ü.. E.. hakkında yaralama, sanık C.. S.. hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından kurulan hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde:
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki “Seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmaya” dair kısım ile “mahkum olunan hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar seçme ve seçilme ehliyetinden ve diğer siyasi hakları kullanmaktan yoksun bırakılmaya” ilişkin hükümleri iptal edilmiş olup bu husus infaz aşamasında gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin isteme uygun olarak ONANMASINA,
3) Sanıklar S.. S.. hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarından, sanık C.. S.. hakkında müşteki M.. K..’i yaralama suçundan kurulan hükümlerin yapılan temyiz incelemesinde:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) 5237 sayılı TCK’nin 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanabilmesi için önceden işlenen suçtan dolayı bir ceza mahkûmiyeti olma şartının arandığı, sanık S.. S.. hakkında ise tekerrüre esas alınan sabıka kaydına göre Şarkikaraağaç Sulh Ceza Mahkemesinin 15.02.2007 tarih ve 2006/120 E, 2007/72 K. sayılı ilamı ile sanığın neticeten 4 ay süreyle kahvehanelere, düğün törenlerine ve eğlence yerlerine gitmekten yasaklanması şeklinde yaptırımın tekerrüre esas alınmayacağının gözetilmemesi,
b) Adli tıp kriterleri açısından kemik kırıklarının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (1) ila ağır (6) derece şeklinde sınıflandırılması ve 5237 sayılı TCK’nin 87/3. maddesinde kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisine göre cezanın en fazla (1/2) oranında artırılması öngörülmüş olması karşısında, mağdurun adli raporunda vücudundaki kemik kırığının hayat fonksiyonlarına etkisinin hafif (2) derece olduğunun belirtilmesine karşın, TCK’nin 3. maddesine göre orantılılık ilkesine aykırı olarak sanığın cezasından (1/4) oranda artırım yapılması suretiyle fazla ceza verilmesi,
c) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 esas- 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinde belirilen hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerle 5320 sayılı yasanın 8/1 maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 07/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.