YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14943
KARAR NO : 2015/36639
KARAR TARİHİ : 22.12.2015

Tebliğname No : 3 – 2013/317688
MAHKEMESİ : Tire 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/04/2013
NUMARASI : 2009/320 (E) ve 2013/277 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Müştekinin kendisini yaralayanı teşhis etmediği olayda, tanık M.K. soruşturma aşamasında verdiği 01.06.2009 tarihli ifadesinde diğer tanık Eyüp”ün kendisine olaydan sonra olay hakkında şifai olarak verdiği bilgileri aktardığı, bu bilgiler içinde sanık Fatih’in mağduru bıçakla yaraladığı bilgisi de olduğu, ancak tanık Eyüp’ün soruşturma aşamasında Cumhuriyet savcısı huzurunda alınan 08.06.2009 tarihli beyanında sanığın mağduru yaralama anını görmediğini ifade etmesi ve tanık M. K.’nın duruşma aşamasında tanık olarak aktardığı ifadede yer alan mağdurun sanık tarafından bıçaklandığı kısmını kabul etmediği ,olayın diğer bir tanığı olan mağdurun arkadaşı Z.. O..’un ise 01.06.2009 tarihli soruşturma ifadesinde mağduru sanığın yaraladığını belirtmesine karşın, 05.08.2009 tarihli ifadesinde alkollü olması nedeniyle mağduru bıçaklayanı görmediğini, sanığı olay yerinde görmediğini beyan etmesi karşısında mağdur ve tanıklara olay ayrıntılı bir biçimde anlattırılarak ifadeler arasındaki farklılığın nedeni sorulup, çelişkiler giderilmeye çalışıldıktan sonra sanığın lehindeki ve aleyhindeki deliler tartışılarak, CMK’nın 230/1-b maddesi uyarınca hangi delilin diğerine nazaran neden daha üstün tutulduğu gerekçeli kararda belirtilip sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiğinin anlaşılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.12.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.