YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14778
KARAR NO : 2015/30468
KARAR TARİHİ : 02.11.2015
Tebliğname No : 3 – 2015/112455
MAHKEMESİ : Batman 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 02/02/2015
NUMARASI : 2013/67 (E) ve 2015/154 (K)
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Sanık M….D… M… hakkında 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçundan kurulan hükme yönelen sanığın temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanığın temyiz itirazlarının reddiyle hükmün isteme uygun ONANMASINA,
2) Sanıklar hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan hükümlere yönelen sanıkların temyiz itirazlarının yapılan incelemesinde;
a) Sanık M.. D….. M…’ ye isnat edilen 5237 sayılı TCK’nin 86/1, 86/3-e, 87/1-d-son. maddelerinde öngörülen cezanın alt sınırının 5 yıl hapis cezası olması nedeniyle savunmalarının yargılamayı yapan mahkemece alınması gerektiği gözetilmeyerek talimat yoluyla aldırılması suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 196/2. maddesine muhalefet edilmesi,
b) Olaydan bir gün önce sanıklar arasında yaşanan bir tartışmanın bulunması, sanık Şehmuz’ un savunmasında tartışmada diğer sanık Muhammed’ in kendisine küfrettiğini beyan etmesi ve sanık Muhammed’in ise savunmasında olaydan bir gün önce diğer sanık Şehmuz ile telefonda konuşurken karşılıklı küfürleşmeye başladıklarını beyan etmesi karşısında olaydan bir gün önce yaşanan tartışma olayı da dikkate alınarak Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238-367 sayılı kararı uyarınca sanık Ş.. D.. hakkında 5237 sayılı TCK’nin 29/1. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
c) Sanık Muhammed hakkında tekerrüre esas alınan Batman (Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesinin 2010/1085 Esas- 2011/511 Karar sayılı ilamının infaz tarihinin 20.08.2012 olmasına karşın karara 22.07.2011 olarak yazılmak suretiyle infazda tereddüt oluşturabilecek şekilde yazılı hüküm tesisi,
d) İddianamenin sevk maddelerinde istenmemiş olması karşısında sanık Muhammed’e 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesinden ek savunma hakkı tanınması gerektiği gözetilmeyerek 5271 sayılı CMK’nin 226/2. maddesine aykırı davrnılması,
Bozmayı gerektirmiş sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca CMUK’un 326/son maddesince sanıkların kazanılmış hakları dikkate alınarak BOZULMASINA, 02.11.2015 gününde oy birliğiyle karar verildi.