YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14379
KARAR NO : 2015/26856
KARAR TARİHİ : 01.10.2015
Tebliğname No : 4 – 2014/59861
MAHKEMESİ : Kütahya(Kapatılan) 1. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 24/01/2014
NUMARASI : 2012/856 (E) ve 2014/35 (K)
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Sanık D.. Ç.. hakkında müşteki S.. E..’a karşı yaralama suçundan verilen beraat kararına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında şikayetten vazgeçme sebebiyle düşme kararı verilmesi gerekirken beraat kararı verilmiş ise de; 1412 sayılı CMUK’un 309. maddesine göre, sanık lehine konulan usul kurallarına riayetsizlik nedeniyle, Cumhuriyet savcısına sanık aleyhine hükmü temyiz hakkı vermeyeceğinden, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz isteminin CMK’nin 290 ve 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanıklar F.. S.. ve S.. E.. hakkında D.. Ç..’ı yaralama suçundan verilen beraat kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Oluşa, mağdur ve tanık beyanlarına göre; sanıklar F.. S.. ve S.. E..’un müşteki D.. Ç..’ı yaraladığına dair delil bulunmadığından mahkemenin beraate ilişkin kabul ve uygulaması yerinde olduğundan tebliğnamenin bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre O yer Cumhuriyet savcısının yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin isteme aykırı olarak ONANMASINA,
3)Sanıklar D.. Ç.. ve H.. Ö.. hakkında karşılıklı yaralama suçundan verilen mahkumiyet kararlarına yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Diğer temyiz itirazları yerinde görülmediğinden reddine, ancak;
5237 sayılı TCK’nin 58. maddesinin 3. fıkrasında “tekerrür halinde sonraki suça ilişkin kanun maddesinde seçimlik olarak hapis cezasıyla adli para cezası öngörülmüşse hapis cezasına hükmolunacağı” ve 5237 sayılı TCK’nin 50. maddesinin 2. fıkrasında ise, “suç tanımında hapis cezası ile adli para cezasının seçenek olarak öngörüldüğü hallerde hapis cezasına hükmedilmişse bu cezanın artık adli para cezasına çevrilemeyeceği” düzenlenmiştir. Bu düzenlemeler birlikte değerlendirildiğinde; sanık hakkında mükerrir olması nedeniyle uygulanan maddede seçenek olarak öngörülen yaptırımlardan hakimin tercih hakkı bulunmadığından zorunlu olarak hapis cezasına karar verilmesinin gerekmesi karşısında, bu cezanın, koşulların bulunması durumunda aynı Kanun’un 50/1.-a fıkrası maddesi dışında yazılı seçenek yaptırımlardan birisine çevrilmesine yasal bir engel bulunmamaktadır. Açıklanan nedenlerle, sanıklar D.. Ç.. ve H.. Ö.. hakkında yaralama suçundan mahkumiyet hükümleri kurulurken verilen cezalarının yasada aranan diğer koşullar bulunduğunda adli para cezası dışındaki diğer tedbirlerden birine çevrilebilmesinin mümkün olduğu gözetilmeden adli para cezasına çevrilmesi
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebepten 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun BOZULMASINA, 01/10/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.