YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14316
KARAR NO : 2015/18844
KARAR TARİHİ : 03.06.2015

Basit yaralama suçundan sanık ….’nin, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2 ve 62/1. maddeleri uyarınca 3 ay 10 gün hapis cezası ile cezalandırılmasına dair …Sulh Ceza Mahkemesinin 27/02/2008 tarihli ve 2007/33 esas, 2008/93 sayılı kararının Yargıtay 2. Ceza Dairesinin 06/06/2011 tarihli, 2011/8712 esas, 2011/12131 karar sayılı kararı ile onanmasını müteakiben, sanık hakkında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 108/4 maddesi gereğince cezasının infazını takiben 1 yıl denetim süresi belirlenmesine ilişkin …Sulh Ceza Mahkemesinin 01/11/2011 tarihli 2007/33 esas, 2008/93 sayılı ek kararından sonra 18/11/2011 tarihi itibariyle şartla salıverilmesine dair …2. Sulh Ceza Mahkemesinin 14/11/2011 tarihli ve 2011/891 değişik iş sayılı kararına istinaden şartla tahliyesini müteakip, bir yıllık denetim süresi dolmadan 21/04/2012 tarihinde işlediği uyuşturucu madde ticareti yapmak suçundan dolayı 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 188/3 ve 52 maddeleri gereğince 5 yıl hapis ve 240,00 Türk lirası adli para cezasıyla cezalandırılmasına ilişkin …2. Ağır Ceza Mahkemesinin 12/10/2012 tarih ve 2012/166 esas, 2012/226 sayılı kararın 06/05/2013 tarihinde kesinleşmesi üzerine, hükümlünün şartla tahliye tarihi olan 18/11/2011 ile bihakkın tahliye tarihi olan 13/12/2011 tarihleri arasındaki sürenin 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 107/12, 13-a, 15 maddeleri uyarınca aynen infazına dair …Sulh Ceza Mahkemesinin 04/11/2013 tarihli ve 2014/140 değişik iş sayılı kararına vaki itirazın kabulü ile …Sulh Ceza Mahkemesinin 04/11/2013 tarihli ve 2014/140 değişik iş sayılı kararının kaldırılmasına ilişkin …1. Asliye Ceza Mahkemesinin 11/04/2014 tarihli ve 2014/76 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı’nın 09.07.2014 tarih ve 2014/14135 – 47506 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 17.07.2014 tarih ve 2014/264478 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderildiği, dairemizin 12.11.2014 tarih, 2014/33088 Esas, 2014/36907 Karar sayılı ilamı ile görevsizlik kararı ile 7. Ceza Dairesine gönderildiği, 7. Ceza Dairesince’de görevsizlik kararıyla 19. Ceza Dairesine gönderildiği, 19. Ceza Dairesince de, 09.04.2015 tarih, 2015/95 Esas, 2015/167 Karar sayılı görevsizlik kararıyla dairemize gönderildiği anlaşılmakla incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirleri Hakkında Kanunun 108/5 maddesinde “Tekerrür dolayısıyla belirlenen denetim süresinde, koşullu salıverilmeye ilişkin hükümler uygulanır” hükmünün yer aldığı, aynı Kanun’un 107/12 maddesine göre de, “koşullu salıverilen hükümlünün, denetim süresinde hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suç işlemesi veya kendisine yüklenen yükümlülüklere, hakimin uyarısına rağmen, uymamakta ısrar etmesi halinde koşullu salıverilme kararı geri alınır ” hükmünün düzenlendiği, bu nedenle hükümlünün bihakkın tahliye tarihi olan 13/12/2011 tarihinden itibaren başlamış bulunan bir yıllık denetim süresi içerisinde işlemiş olduğu hapis cezasını gerektiren kasıtlı bir suçtan mahkum olduğu anlaşıldığından 5275 sayılı sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun 108/5 maddesi ve 107/12 maddeleri uyarınca hakkında verilen şartla tahliye kararının geri alınmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeksizin itirazın reddi yerine kabulüne karar verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 2014/Bşk-485 Esas, 2015/105 sayılı, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 2014/Bşk-260 Esas, 2014/296 sayılı, Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 2014/Bşk-486 Esas, 2015/106 sayılı kararlarında da belirtildiği üzere; 2797 sayılı Yargıtay Kanununun 6110 sayılı Kanun ile değişik 14. maddesine dayanılarak Yargıtay Büyük Genel Kurulunca işbölümüne ilişkin hazırlanan 01.02.2014 tarihinde yürürlüğe giren 24.01.2014 gün ve 2014/1 sayılı kararına göre, özel ceza kanunlarından doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlara ilişkin temyiz incelemesi görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine ait olduğundan, özel ceza kanunları uyarınca hükmolunan kararlara yönelik kanun yararına bozma istemlerinin de Yargıtay 7. Ceza Dairesi tarafından yapılması gerekmektedir. 5275 sayılı Kanun Hükümleri uyarınca infaz hakimliklerince verilen kararlar başka bir dairenin görev alanına girmemekte olup, bu cezalara ilişkin işlere bakma görevi Yargıtay 7. Ceza Dairesine aittir.
Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının, ceza dairelerinin görevleri bölümünün, 19. Ceza Dairesinin bakacağı işler kısmına göre; 19. Ceza Dairesi; Özel Ceza Kanunlarından veya Kabahatler Kanunu’ndan doğan ve başka dairelerin görev alanına girmeyen suçlar ve kararlara bakacağından, hükümlü hakkında 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 105/A maddesi gereğince verilen karara karşı kanun yararına bozma istemini inceleme görevinin 19. Ceza Dairesine ait olduğu anlaşılmaktadır.
Kanun yararına bozma isteminin kapsamına, talebin niteliğine göre, Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulu’nun 19.01.2015 gün ve 2015/8 sayılı kararının “Yargıtay Ceza Daireleri İş Bölümüne İlişkin Ortak Hükümler” kısmı ve Ceza Daireleri Başkanlar Kurulu’nun 2014/Bşk-485 Esas, 2015/105 sayılı kararı, 6545 sayılı Kanunun 31. maddesi ile değişik Yargıtay Yasasının 14. maddesi uyarınca işin incelenmesi Yüksek Yargıtay 19. Ceza Dairesine ait olduğundan, Dairemizin GÖREVSİZLİĞİNE; dosyanın görev konusundaki uyuşmazlığın çözümü için Yargıtay Ceza Daireleri Başkanlar Kuruluna GÖNDERİLMESİNE; 03.06.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.