YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/13963
KARAR NO : 2015/29847
KARAR TARİHİ : 27.10.2015

Tebliğname No : 3 – 2015/66175
MAHKEMESİ : Sulakyurt Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/01/2015
NUMARASI : 2014/80 (E) ve 2015/3 (K)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
A) Sanık İ.. K.. hakkında basit yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında basit yaralama suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi yerine TCK’nin 292/1. maddesi olarak yanlış gösterilmesi,
2) Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen Ankara 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi’nin 29.07.2008 tarih, 2007/161 esas – 2008/156 karar sayılı mahkumiyet kararında, sanığın suç tarihi itibariyle 18 yaşını doldurmamış olduğu, bu nedenle 5237 sayılı TCK’nin 58/5. maddesi gereğince söz konusu ilamın tekerrüre esas alınamayacağı, bunun yerine sanığın adli sicil kaydında yer alan, Ankara 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin 14.02.2013 tarih 2011/1134 esas – 2013/276 karar sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu gözetilmeyerek yazılı şekilde hüküm kurulması,
3) Sanığın kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken 5237 sayılı TCK’nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Yasa’nın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasından “TCK’nin 292/1. maddesi” ibaresi çıkartılarak yerine “TCK’nin 86/2. maddesi” ibaresinin yazılması; hükmün tekerrüre ilişkin kısımdan “Ankara 1. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesinin 2007/161 esas 2008/156 karar nolu ilamı” ibaresi çıkartılarak yerine “Ankara 1. Sulh Ceza Mahkemesi’nin
2011/1134 esas – 2013/276 karar sayılı ilamı” ibaresinin eklenmesi; yine hak yoksunluklarının uygulanmasına ilişkin fıkranın hükümden çıkartılarak yerine “5237 sayılı TCK’nin 53/1-a, b, c, d, e bentlerinde yazılı hakları kullanmaktan mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nin 53/1-c maddesinde yazılı velayet, vesayet ve kayyımlığa ait yetkileri kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan TCK’nin 53/3. maddesi hükmü gereğince şartla tahliye tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde cümlenin eklenmesi suretiyle hükmün istem gibi DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
B) Sanık G.. T.. hakkında basit yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanık hakkında basit yaralama suçundan hüküm kurulurken uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi yerine TCK’nin 292/1. maddesi olarak yanlış gösterilmesi,
2) Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas olduğu kabul edilen İzmir 2. Çocuk Ağır Ceza Mahkemesi’nin 10.03.2008 tarih, 2005/665 esas – 2008/148 karar sayılı mahkumiyet kararında, sanığın suç tarihi itibariyle 18 yaşını doldurmamış olduğu, bu nedenle 5237 sayılı TCK’nin 58/5. maddesi gereğince söz konusu ilamın tekerrüre esas alınamayacağı ve sanığın adli sicil kaydına konu diğer ilamların da tekerrüre esas olmadığı gözetilmeksizin, mükerrir kabul edilerek sanık hakkında TCK’nin 58. maddesinin uygulanması,
3) Sanığın kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken 5237 sayılı TCK’nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 27.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.