YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/13943
KARAR NO : 2015/29567
KARAR TARİHİ : 26.10.2015
Tebliğname No : 3 – 2013/335303
MAHKEMESİ : Bursa 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/07/2013
NUMARASI : 2011/1503 (E) ve 2013/506 (K)
Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1)Katılanın sanıklar Yücel ve Süleyman hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
17/07/2013 tarihli celsede sanıklar Yücel ve Süleyman hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini bildiren katılan Özcan’ın temyize hak ve yetkisi bulunmadığı anlaşılmakla; temyiz isteminin CMUK’un 317. maddesi uyarınca istem gibi REDDİNE,
2)Sanıklar Veysel, Harun, Sertaç, Arif, Süleyman hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklardan hiçbirinin suçlamaları kabul etmediği, katılanın olayın hemen sonrasında verdiği ifade ile temyiz dilekçesinde tüm sanıkların kendisini darp ettiğini beyan ettiği, kovuşturma evresinde sanık Süleyman’ı korumaya yönelik beyanını değiştirerek bu sanığın kendisine vurmadığını, bu sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini beyan ettiği anlaşılmış ise de, diğer sanıklar ile birlikte sanık Süleyman’ın katılana yönelik yaralama eylemini gerçekleştirdiğine dair mahkemenin takdir ve değerlendirmesinde tüm dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmediğinden ve tanıklar Bahadır ve Orhan’ın soruşturma beyanları, katılanın anlatımlarına göre, tanıkların olay anına ilişkin bilgi ve görgülerinin bulunmadığı, katılanı yerde yaralı halde görüp araçla hastaneye götürmek üzere yola çıktıkları anlaşılmakla, tebliğnamedeki sanık Süleyman hakkındaki bozma görüşüne iştirak olunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıklar ile katılanın temyiz itirazının reddiyle hükmün kısmen istem gibi ONANMASINA,
3)Sanıklar İlker ve Yücel hakkında kurulan hükümlere yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklardan hiçbirinin suçlamaları kabul etmediği, katılanın olayın hemen sonrasında verdiği ifadede tüm sanıkların kendisini darp ettiğini beyan ettiği, temyiz dilekçesinde de açıkça belirttiği, kovuşturma evresinde sanık Yücel’i korumaya yönelik beyanını değiştirerek bu sanığın kendisine vurmadığını, bu sanık hakkındaki şikayetinden vazgeçtiğini beyan ettiği anlaşılmış ise de, diğer sanıklar ile birlikte sanık Yücel’in katılana yönelik yaralama eylemini gerçekleştirdiğine dair mahkemenin takdir ve değerlendirmesinde tüm dosya kapsamına göre bir isabetsizlik görülmediğinden ve tanıklar Bahadır ve Orhan’ın soruşturma beyanları, katılanın anlatımlarına göre, tanıkların olay anına ilişkin bilgi ve görgülerinin bulunmadığı, katılanı yerde yaralı halde görüp araçla hastaneye götürmek üzere yola çıktıkları anlaşılmakla, tebliğnamedeki sanık Yücel hakkındaki bozma görüşüne iştirak olunmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine.Ancak;
Alt sınırı 5 yıl ve daha fazla hapis cezasını gerektiren suçlarda, sanıklar İlker ve Yücel’in savunmasının istinabe yoluyla alınamayacağı gözetilmeden, 5271 sayılı CMK’nin 196/2 maddesine aykırı şekilde yargılamaya devamla hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ile katılanın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 26.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.