YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/13782
KARAR NO : 2015/34326
KARAR TARİHİ : 01.12.2015

Tebliğname No : 3 – 2013/352429
MAHKEMESİ : Kars 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/05/2013
NUMARASI : 2009/383 (E) ve 2013/284 (K)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
S.. F..’ın 18.06.2013 tarihli dilekçesi ile sanık sıfatıyla temyiz talebinde bulunduğu, temyiz dilekçesi kapsamında ise aleyhe temyiz talebinde bulunmadığı anlaşılmakla, temyiz incelemesi sanık Suat hakkında kurulan hükümlere hasren yapılmıştır.
1) Sanık hakkında mağdur M.. T..’yı kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında tayin olunan cezanın, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükmün, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 23.03.2005 tarihli ve 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanığın temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Sanık hakkında mağdur M.. T..’yı kasten yaralama suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) Mağdur M.. T..’nın ifadesinde kendisini sanık ve arkadaşlarının yaralamadığını, 2007/130 E. sayılı dosyanın müştekileri ile kavga yaptığını beyan etmesi; sanığın da üzerine atılı yaralama suçunu kabul etmemesi karşısında, mağdurun ifadesinde belirttiği soruşturma dosyasının onaylı nüshasının getirtilerek incelenmesinden sonra sanığın hukuki durumunun takdir ve tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre de;
b) Sanığın üzerine atılı suçu işlediğine dair hangi delile neden itibar edildiğinin hükmün gerekçesinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nin 230/1-b maddesine muhalefet edilmesi,
c) Hükmün gerekçesinde ilk haksız hareketin kimden geldiğinin belirlenemediğinin belirtildiği ve sanık hakkında mağdur M.. T..’yı kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin uygulanmasına karar verildiği halde, sanığın mağdur M.. T..’yı yaralama suçunda haksız tahrik hükümlerinin uygulanmaması suretiyle hükümde karışıklığa neden olunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 01/12/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.