YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/13724
KARAR NO : 2015/30389
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Tebliğname No : 3 – 2013/358556
MAHKEMESİ : İstanbul(Kapatılan) Anadolu 8. Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/09/2013
NUMARASI : 2011/829 (E) ve 2013/512 (K)

Gereği görüşülüp düşünüldü;
Müsaderesi talep edilen adli emanette kayıtlı demir boru ile ilgili olarak zamanaşımı süresince karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Sanık savunmalarına, müşteki anlatımlarına, müştekinin adli raporu içeriğine ve tüm dosya kapsamına göre, sanığın olay tarihinde adli emanette kayıtlı demir boru ile müştekiye vurmak için hamle yaptığında, müştekinin kendisini korumak için demir boruyu tuttuğu sırada elinden yaralandığı anlaşılmakla, suçta kullanılan ve doğurduğu sonuç itibariyle fiilen saldırıda kullanılmaya elverişli olması nedeniyle silah niteliğinde olan demir borudan dolayı, sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/2. maddesi uyarınca belirlenen temel cezada 5237 sayılı TCK’nin 86/3-e maddesi gereğince artırıma gidilmesi gerektiğinin gözetilmemesi suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK’nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının hak yoksunlukları ile ilgili kısmının karar metninden çıkarılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK’nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.