Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2015/13399 E. 2015/29863 K. 27.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/13399
KARAR NO : 2015/29863
KARAR TARİHİ : 27.10.2015

Tebliğname No : 3 – 2013/369789
MAHKEMESİ : Kırklareli 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/07/2013
NUMARASI : 2012/34 (E) ve 2013/424 (K)

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
1) Katılan vekilinin sanıklar Semih ve Mehmet hakkında, mala zarar verme suçlarından kurulan beraat hükümlerine yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık Mehmet hakkında katılan Çağrı’yı kasten yaralama eylemi ile ilgili olarak kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK’nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeple 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının 3 numaralı bölümünün hak yoksunlukları ile ilgili 3. paragrafının karar metninden çıkarılarak yerine “Sanığın 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinin a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen hak ve yetkileri kullanmaktan mahkûm olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki TCK’nin 53/1-c maddesinde belirtilen velayet hakkından, vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan ise 5237 sayılı TCK’nin 53/3. maddesi gereğince koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3) Sanık Semih hakkında katılan Çağrı’yı 08/10/2011 tarihli kasten yaralama eylemi ile ilgili olarak kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a) 5237 sayılı TCK’nin 37. maddesi uyarınca sanık Mehmet’in TCK’nin 6/1-f-4 maddesi uyarınca silahtan sayılan bardak ile mağduru basit tıbbi müdahale ile giderilemez nitelikte yaralama eylemine elleriyle vurmak suretiyle iştirak eden sanık Semih’e verilen cezanın, TCK’nin 86/3-e maddesinin uyarınca yarı oranında artırılmaması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
b) Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK’nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA,
3) Sanık Semih hakkında katılan Çağrı’yı 25/12/2010 tarihli kasten yaralama eylemi ile ilgili olarak kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a) 5237 sayılı TCK’nin 6/1-f-4 maddesi uyarınca silahtan sayılan bira bardağı ile katılanın yüzünde sabit iz oluşturacak ve hafif (1) derecede kemik kırığına neden olacak şekilde yaralanmasına neden olup, birden fazla nitelikli hal ihlali yaparak üzerine atılı suçu işleyen sanık hakkında, 5237 sayılı TCK’nin 86/1. maddesi uyarınca temel cezaya hükmedilirken alt sınırdan uzaklaşılması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Sanığın, kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nin 53/1. maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına karar verilirken, 5237 sayılı TCK’nin 53/1-c maddesinde belirtilen hakları kendi altsoyu üzerinde koşullu salıverilme tarihine kadar, kendi altsoyu
dışındakiler bakımından hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar kullanamayacağına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kabule göre;
c) Sanığa 5237 sayılı TCK’nin 86/1 ve 86/3-e maddesi uygulanarak verilen 1 yıl 6 ay hapis cezasının TCK’nin 87/1-c maddesi gereğince 1 kat artırılması ile 2 yıl 12 ay hapis cezasını çıkartılması, ardından TCK’nin 87/1-son fıkrası uygulanarak 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken doğrudan 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 5320 sayılı yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, 27.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.