YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/11763
KARAR NO : 2015/21555
KARAR TARİHİ : 22.06.2015

Tebliğname No : 3 – 2013/308856
MAHKEMESİ : Ankara 21. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 03/07/2013
NUMARASI : 2012/552 (E) ve 2013/404 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanığın diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın savunmasında iki yıldır ayağından sakat olduğunu bu nedenle evde yattığını, katılanın bu sebeple kendisine sürekli hakaret ettiğini beyan etmesi, olay günü sanık ile katılanın telefonda görüştükten sonra buluşmaya karar vermeleri ve katılanın bindiği taksinin şoförü olan tanık M.. Ü..’ın beyanında sanık ile katılanın tartışmaya başladığını belirtmesi karşısında Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238-367 sayılı kararı uyarınca ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının tespit edilip edilmeyeceği araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 29/1. maddesinde haksız tahrikin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) 5237 sayılı TCK’nin 53/1-c maddesindeki hak yoksunluğunun TCK’nin 53/3. maddesi uyarınca sanığın kendi alt soyu dışındaki kişiler bakımından infaz tarihine kadar geçerli olacağı gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca  isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 22.06.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.