YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/42294
KARAR NO : 2015/811
KARAR TARİHİ : 14.01.2015
Tebliğname No : 2014/394869- Kanun Yararına Bozma
Kasten yaralama suçundan sanık M.. S..’un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 86/2, 62/1 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231, maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair Samsun 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 15/05/2014 tarihli ve 2013/475 esas, 2014/533 sayılı kararına vaki itirazın reddine dair Samsun 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/07/2014 tarihli ve 2014/489 değişik iş sayılı kararına karşı Adalet Bakanlığı’nın 02.12.2014 tarih ve 2014/21732 – 72418 sayılı yazısıyla kanun yararına bozma isteminde bulunulduğundan bu işe ait dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 10.12.2014 tarih ve 2014/394869 sayılı tebliğnamesi ile Dairemize gönderilmekle incelendi.
Mezkur ihbarnamede;
5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 231/12. maddesi uyarınca mahkeme kararının hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kısmının itiraza tabi olduğa, sanık hakkında tayin olunan cezaya ilişkin asıl hükmün ise 5271 sayılı Kanun’un 231/11. maddesi de dikkate alınarak hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının ortadan kaldırılması durumunda temyiz kanun yoluna tabi olacağı, itirazın ise Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22/01/2013 tarihli ve 2012 10-534 esas, 2013/15 sayılı kararında da belirtildiği üzere 5271 sayılı Kanun’un 231. maddesindeki koşulların oluşup oluşmadığının yanı sıra suçun sübutuna ilişkin de incelenmesi gerekeceği cihetle, sanık vekili tarafından atılı suçun unsurlarının oluşmadığından bahisle dosyanın esastan incelenmesi talebi ile söz konusu karara itiraz edildiğinin anlaşılması karşısında, merciince söz konusu iddiaların doğruluğu araştırılarak sonucuna göre itiraz konusu hakkında esasa da girerek bir karar verilmesi gerekirken söz konusu kararın sadece usul açısından değerlendirilerek, esasa ilişkin değerlendirme yapılamayacağı ve ancak hükmün açıklanmasının geri bırakılması müessesesinin uygulama koşullarının varlığı ile sınırlı inceleme yapılabileceğinden bahisle itirazın reddine karar verilmesinde; isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı CMK’nin 309.maddesi gereğince anılan kararın bozulması lüzumunun ihbar olunduğu anlaşıldı.
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Adalet Bakanlığı’nın kanun yararına bozma isteyen yazısına dayanan tebliğnamede ileri sürülen düşünce yerinde görüldüğünden; Samsun 5. Asliye Ceza Mahkemesinin 03/07/2014 tarihli ve 2014/489 değişik iş sayılı kararının CMK’nin 309/4. maddesi gereğince kanun yararına BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde mahkemesince yerine getirilmesine, dosyanın mahalline gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.01.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.