Yargıtay Kararı 3. Ceza Dairesi 2014/32400 E. 2015/982 K. 15.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 3. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/32400
KARAR NO : 2015/982
KARAR TARİHİ : 15.01.2015

Tebliğname No : 3 – 2013/115869
MAHKEMESİ : Vezirköprü(Kapatılan) Sulh Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 27/11/2012
NUMARASI : 2011/358 (E) ve 2012/495 (K)

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık yönünden usulüne uygun müdahale talebinde bulunan orman idaresinin bu talebi ile ilgili bir karar verilmediği anlaşılmakla, 5271 sayılı CMK’nin 237/2 ve 260.maddeleri uyarınca suçtan zarar görme ihtimaline binaen orman idaresinin müdahale talebinin kabulüne karar verilerek yapılan incelemede ;
Sanık hakkında, mahkemenin 2011/79 esas sayılı dosyasında görülen davanın, 27/6/2008 tarihinde yapılan keşfinde sanığın işgal ve faydalanma eyleminin devam ettiğinin tespit edilmesi ile mahkemenin suç duyurusunda bulunması üzerine bu davanın açılmış bulunmasına; sanık hakkında bu yerle ilgili ayrıca suç tutanağı düzenlenmemiş olmasına göre işgal ve faydalanma eyleminin devam ettiğinin tespit edildiği keşif tarihinin suç tarihi olarak kabulu gerekip buna göre gerekçeli karar başlığında suç tarihinin hatalı yazımı mahallinde düzeltilmesi mümkün görülmekle bozma sebebi yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer itirazların reddine, ancak;
Sanık hakkında, ayni yerle ilgili 2011/79 esas sayılı dosyanın yargılaması sonucunda yerin orman sayılan yerlerden olduğunun tespiti ile mahkumiyetine karar verilmiş olmasına; mahallinde yapılan keşif sonucu düzenlenen bilirkişi raporlarında, dava konusu yerin 219 ada 1 nolu 2/B parseli içinde kaldığının belirtilmesine karşılık dosya içerisinde 2/B çalışmalarının başlangıç ve ilan tarihleri ile ilgili bir belge bulunmamasına göre orman işletmesinden 2/B çalışmasının hangi tarihte başlayıp hangi tarihte ilan edildiğinin tespitinden sonra, suç tarihinin 2/B çalışmalarının ilan tarihinden önce olması halinde sanığın suç kastının yokluğundan bahsedilemeyeceği, bu durumda yapılan keşif sonucu düzenlenen fen bilirkişi raporunda yerin 1946 tarihli orman kadastrosuna göre orman içinde kaldığının bildirilmesine karşılık orman mühendisi bilirkişinin raporunda memleket, amenejman haritaları ile hava fotoğraflarına göre yerin orman sayılmayan yerlerden olduğunun bildirilip 1946 tarihli orman kadastrosunun tatbik edilmediğinin; ayni yerle ilgili sanık hakkında daha önce mahkumiyet kararı verildiğinin dikkate alınarak bilirkişi raporları arasındaki çelişkilerin giderilmesi, gerekirse farklı bilirkişiler vasıtasıyla mahallinde yeniden keşif yapılması ile sonucuna göre bir hüküm tesisi gerektiğinin gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş katılan idare vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1.maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321.maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.